Bridget Riley ontwerpt venster ‘Dance’ voor Erezaal Gemeentemuseum

Afgelopen woensdag werd in het Gemeentemuseum een nieuw permanent werk van Bridget Riley onthuld. Riley maakte dit werk, een venster met de titel ‘Dance’, speciaal voor de Erezaal van het museum.

Ze sloot daarmee aan bij de traditie van het museum waarbij kunstenaars werken specifiek voor de architectuur van het museum ontwierpen. Het zijn vooral muurschilderingen, waaronder die van Sol LeWitt en Niele Toroni.    

Daglicht achter venster

Directeur Benno Tempel vertelde er trots op te zijn dat Bridget Riley de opdracht aannam. “Een internationale topkunstenaar die nauw verwant is aan Mondriaan – en met zulk spectaculair resultaat! Het is een droom die uitkomt.” Ook de kunstenaar zelf was in haar nopjes. Riley: “Ik voelde me vereerd met deze opdracht en ben ontzettend blij met juist deze plek. Het daglicht achter het venster voegt nog een dimensie toe waardoor het resultaat nog beter is geworden dan ik had gehoopt.”

Nog niet zo lang geleden was een grote tentoonstelling van Bridget Riley in het Gemeentemuseum te zien ‘Bridget Riley – The Curve Paintings. 1961-2014’. We schreven er onlangs nog over. Vanwege haar fascinatie voor het werk van Piet Mondriaan ging Riley in 1966 voor het eerst naar het Gemeentemuseum. En sindsdien is de band tussen Riley en het museum blijven bestaan. Wat haar zo aantrok in Mondriaan waren de abstracte composities, en daarnaast het feit dat Mondriaan zijn leven lang werkte aan een poëtische vertaling van een diep verlangen harmonie te creëren in tegenstellingen van verf, vorm en kleur.

Tremor

Toen ze in 2012 de Sikkensprijs won, richtte ze de projectenzaal van het museum in met bestaand en nieuw werk. In de tentoonstelling Mondriaan & De Stijl werd daarnaast een zaal ingericht met recent werk van Riley om haar relatie met Mondriaan te tonen.

Toen ze werken voor die zaal moest uitkiezen zag ze een werk van haarzelf terug dat ze decennia niet gezien had, ‘Tremor’ (1962) Meer dan tien minuten bleef ze voor het werk staan. Hans Janssen, de conservator van het gemeentemuseum kan het bevestigen. Hij was erbij. Het was het begin van een nieuwe serie werken waarin ze terugkeerde naar de driehoekige vormen in zwart/wit van ‘Tremor’ en ‘Burn’ uit de jaren zestig. Het leidde uiteindelijk tot het venster ‘Dance’. Je kunt er dansers in zien, maar evenzogoed vogelformaties en opengeslagen boeken.

Werken speciaal voor het museum

In zijn inleiding ging Tempel kort in op het gebouw van het Gemeentemuseum. Berlage had het ontworpen als een ‘Gesamtkunstwerk’ een ‘Temple for the Art’. Het was het eerste echte moderne museumgebouw.  Het was een voorbeeld voor een reeks andere musea, na de opening in 1935. Sinds de jaren tachtig werd er extra invulling aan gegeven door in samenwerking met kunstenaars permanente werken aan het museum toe te voegen die speciaal voor het museum vervaardigd zijn.

Zo zijn de muurschilderingen in de trappenhuizen van Sol Lewitt, Nielle Toroni, Günther Förg en Günter Tuzina als het ware met de architectuur van het gebouw verweven. Ook op andere plekken in het gebouw zijn muurschilderingen te vinden, bijvoorbeeld van Sol Lewitt en Jan van der Ploeg. Kenmerk van al deze kunstenaars is dat zij, in navolging van Mondriaan, abstract werk maken.   

Een dialoog met het werk

Bridget Riley vertelde dat ze twee jaar geleden aan het werk begonnen was. Ze had veel ‘samples’ gemaakt voordat ze de definitieve vorm te pakken had. “I went straight to the diagonals and the horizontals. By not using shades I could raise plains. Because of the daylight the work looks different during the day. When you are close, you can see yourself looking. It may result in a dialogue between you and the window.” En tot slot: “Mondrian helped me a lot, if only through his example.”

Afbeeldingen: 5) 'Burn', 6) 'Tremor', 7) Bridget Riley met Benno Tempel, 8) Bridget Riley met Hans Janssen

http://www.gemeentemuseum.nl/

 

Type activiteit:

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0