Colourpoems van Erik Koch in Leiden

De EAE Studio exposeert colourpoems (kleurgedichten), aquarellen en pen-en-inkttekeningen van de Deense non-objectieve constructionist Erik Koch.

In de abstracte kunst van Koch gaan de kunstwerken niet over personen, situaties of dingen in de ons omringende wereld, maar over kleuren, vormen, penseelstreken, afmetingen en soms over het creatieve proces. Te zien is een selectie uit het werk van Koch van de afgelopen vijftig jaar. 

Relaties tussen kleurvlakken

Erik Koch, die nu in Zuid-Frankrijk woont, is een van de laatste leerlingen en assistent van Hans Hofmann. Hofmann maakte school, veel kunstenaars zijn schatplichtig aan hem. Koch (82), reisde op zijn eenentwintigste naar de Verenigde Staten, waar hij in aanraking komt met het abstract-expressionisme, in eerste instantie van Hans Hofmann.

Hij volgt de Hofmann School in New York en Provincetown en zijn werk ontwikkelt zich verder in San Francisco en Parijs. In de vroege jaren 1970 vestigt Koch zich in het zuiden van Frankrijk, waar hij sindsdien zijn woning en atelier heeft.

Sterk beïnvloed door de constructivistische en geometrisch abstracte schilders van het begin van de 20e eeuw, zoals Piet Mondriaan en Theo van Doesburg, gaat het bij Koch's colourpoems over relaties tussen de kleurvlakken. Een kleurvlak aan één kant van het doek kan nauwer verwant zijn met een kleurvlak aan de andere kant van het doek dan een naastliggend kleurvlak.

Miniaturist

In contrast hiermee, doen zijn pen-en-inkt landschapstekeningen denken aan de fijne lijnvoering in het werk van Rembrandt. In Koch's tekeningen komt regelmatig een rivier voor, een belangrijk symbool dat voor Koch staat voor de stroom van het leven en de diepte van de emoties die horen bij de menselijke ervaring. Zijn erotische tekeningen zijn niet minder lyrisch, de personages zijn fijn en licht als balletdanseressen.

Kunsthistoricus Roger Lipsey schrijft in zijn boek An Art of Our Own: The Spiritual in Twentieth-Century Art: ‘Koch heeft alles gedaan wat hij niet had moeten doen. In de jaren waarin enorme schilderijen de norm zijn en schilderijen van bescheiden omvang als onzeker worden beschouwd, werkt hij voor het grootste deel als miniaturist. Zijn werkjes, van 12,5 cm in het vierkant of minder, konden niet meer uit de pas zijn geweest. Hij maakte zijn kunst niet voor de markt. Geen goede business-strategie, maar zijn kunst was erg goed en dat is zo gebleven.

In historisch perspectief is Koch's kunst een reflectie op de picturale ontdekkingen van Henri Matisse en Piet Mondriaan. De colourpoems, zoals hij zijn decennialange reeks van miniaturen noemt, verkennen de oneindige reeks van kleuren en relaties tussen kleuren met het eenvoudige compositorische hulpmiddel van een variabel rooster. Koch kan ze met een zeer onregelmatig patroon dynamischer maken maar ook als sets snijdende loodlijnen behandelen; in beide gevallen ligt de nadruk op de kleur zelf. De resultaten zijn vaak ronduit een genot voor het oog.’

Unfinished

Interessant verder is dat Koch het woord ‘unfinished’ ('onvoltooid') schrijft op de achterkant van elk werk. Hij ziet ze als een 'wegwijzer'. Hij is slechts in staat is om met het kunstwerk tot een bepaalde grens te gaan. Daarna moet iedere kijker de reis op zijn eigen manier ‘afmaken’.

Datum:
17 oktober 2015 / 25 oktober 2015

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0