DRAMA – een gedicht Lucie Polders
DRAMA
Schrale momenten van vreugde
Opgedroogd plezier
Onmetelijke rijen drama’s
Van grote en kleine soort
zo geen reflectie
maar stapels op elkaar
gierende banden, emoties
diepe verstrikkingen
en gesloten harten
die eenzaam wenen
in een stil hoekje
Afhankelijkheid in alle vormen
veel geschreeuw en bang
o zo bang
Zij overschreeuwen zichzelf keer
op keer
Bang voor de leegte
zwoegen zij voort.
Lucie Polders
Reageren
- Login of registreer om te kunnen reageren