Historie van chocolade in de liefde

Valentijnsdag, het feest van de liefde. Ter gelegenheid van deze dag gaan er vele kilo's chocolade over de toonbank. Maar waarom juist chocolade? Dat dit bruine godenspijs een opwekkende werking heeft is al eeuwen bekend, maar waarom hielp het Casanova om zijn veroveringen kracht bij te zetten?

Dat chocolade of de drank Xocolatl, zoals de Azteken het noemden een stimulerende en opwekkende werking heeft is al eeuwen bekend. Het werd dan ook niet voor niets door de Azteken aan hun strijders te drinken gegeven, voordat ze op oorlogspad gingen. Een gebruik dat de Europeanen in de moderne tijd herhaalden. Zo werd in beide wereldoorlogen chocolade aan het rantsoen van de soldaten toegevoegd om ze beter te laten presteren in de strijd.

Chocolade als afrodisiacum

Het idee dat chocolade als afrodisiacum zou kunnen dienen en de prestaties in bed zou kunnen verhogen, hebben we echter te danken aan de Spaanse kolonisten. Zij concludeerden uit de gewoonte van Aztekenkoning Montezuma om voor een bezoek aan zijn harem chocolade te nuttigen, dat chocolade wel het Midden-Amerikaanse equivalent van een afrodisiacum moest zijn. Ook toen chocolade het Europese continent veroverde, bleef de mythe over de erotische kwaliteiten van dit godenspijs hardnekkig rondwaren. Zo zou Casanova chocolade drinken alsof het Champagne was, om zo zijn veroveringen kracht bij te zetten.

De associatie met erotiek en liefde deed ook regelmatig de discussie oplaaien. Sommigen vonden zelfs, dat katholieke geestelijken zich verre zouden moeten houden van chocolade vanwege zijn vermeende lustopwekkende capaciteiten. Hoewel moderne wetenschappers geen aanwijzingen kunnen vinden voor deze claim werd er toch nog tot in de 20ste eeuw nog gewaarschuwd voor chocolade.

Goede marketing

Ook in de reclame en de commercie duikt de relatie tussen chocolade en liefde keer op keer op. Speciaal waar het vrouwen betreft. De relatie tussen vrouwen, passie en chocolade werd in de jaren 30 van de vorige eeuw versterkt door de bioscopen. Zij toonden veelvuldig het beeld van de femme fatale, die zich liggend tussen satijnen lakens te goed doet aan chocolade of bonbons. Al in het begin van de 20ste eeuw maakten chocoladeverkopers gebruik van de romantische associaties die chocolade opriep. Zo noemden ze hun chocolaatjes letterlijk ‘kus’. Dus hoe onterecht ook, met de suggestie van moderne chocolade- en bonbonverkopers dat chocolade de ideale blijk van liefde en het perfect Valentijns geschenk is, is niets nieuws onder de zon.

Tags

Reageren