Straatfotografen Ka-Ho Pang en Moritz Müller op de 210e Fotografenavond in Kalkhoven

Aloys Ginjaar kwam in januari dit jaar op de opening van een tentoonstelling in de Eduard Planting Gallery de Frans-Chinese straatfotograaf Ka-Ho Pang (Parijs, 1985) tegen. Ka-Ho Pang vroeg hem om advies en na een tijdje ging Aloys hem begeleiden op zijn pad in de Nederlandse fotowereld. Al fotograferend op straat ontmoette Ka-Ho een week of drie geleden een andere straatfotograaf, Moritz Müller, oorspronkelijk uit Heidelberg. Vanavond zijn beiden aan het woord.

Aloys aan Moritz: “Vanwaar de keuze voor straatfotografie?” Moritz (30): “Dat is de gemakkelijkste manier om contact met mensen te krijgen. Als je eenmaal bezig bent is het belangrijk door te gaan. Dan krijg je een menselijke confrontatie en dat levert verhalen op.”

In 2005 zette hij een eigen YouTube kanaal op om filmpjes op te plaatsen. Maar na een tijdje YouTube filmpjes gemaakt te hebben, besloot hij ermee te stoppen en zijn aandacht te richten op de fotografie.

“Ik ging het proberen. Hoe meer ik schoot, hoe leuker het werd. De straat werd al snel mijn territorium. Vanwege mijn studie ging ik in 2015 naar Utrecht. Al fotograferend wilde ik graag de stad en de mensen leren kennen.” In het begin was hij een beetje bang, er kwamen nog niet al te veel mensen op zijn foto’s.

De Balkan

Moritz laat het zien op zijn laptop. Voor zijn studie fotojournalistiek had hij de basiskneepjes geleerd en dat ging hij uitproberen. Hij maakte een studiereis naar de Balkan-landen en Griekenland. “Ik had twee toestellen mee, een digitale en een analoge. ’s Morgens werkte ik met mijn digitale camera en ’s middags pakte ik mijn andere apparaat. Wat zou het beste resultaat opleveren?”

De eerste films zijn rustige stadsbeelden.  “Ik was nog verlegen. Ik ging de atmosfeer van de stad vastleggen.” We zien foto’s uit Thessaloniki. Een oude vrouw van achter gefotografeerd tegen een lichtbruine muur. “Ik was aan ’t spelen met geometrie en de lens.“ Er volgen foto’s uit Macedonië, een etalage met de titel ‘Hillary’ met kleurige bruidsjurken in Pristina / Kosovo. “De Clintons zijn nogal populair daar.” Foto’s uit Plovdiv, Bulgarije, onder ander van twee dames. 

Ka-Ho Pang: Waarom wilde je zwart/wit en kleurenfoto’s vergelijken? Moritz: “Ik had een dure Leica-camera gekocht. Voor die zwart/wit camera gebruikte ik standaard twee rolletjes. Die ontwikkelde ik zelf in de keuken.” Olga: Kun je op die foto’s zien dat het met een Leica gemaakt is?  Ka-Ho: “Dat kun je zien, er komt meer op de foto, dat is vanwege de lens. Ik herken de lens als ik een foto zie. De schaduw is beter en je ziet meer van de mensen.”

Fotograferen in Amsterdam

Moritz laat een lange reeks Amsterdam-foto’s zien. Inmiddels met veel mensen erop. Aloys: “Hoe is het om in Amsterdam te fotograferen? “Er zijn altijd mensen. Een fantastisch gebied voor straatfotografie. In Duitsland is het moeilijker om te doen, het is namelijk verboden om zomaar mensen te gaan fotograferen.” Inmiddels woont Moritz in Nederland. Aloys: Wat vinden de mensen  in Nederland ervan? Krijg je altijd toestemming? “Ik heb vrijwel geen probleem daarmee. Alleen mensen van Arabische herkomst doen soms een beetje moeilijk. Maar ik heb nog nooit iemand boos gezien.”

Moritz schiet twee tot drie rolletjes per dag. Hoe meer hij schoot hoe beter hij zich voelde. "Alle aspecten, afstand, licht, kwamen in mijn systeem. Na een tijdje beheerste ik het volkomen.”  

Aloys: Tegenwoordig wordt alles door iedereen vastgelegd. Moritz: “Ja, maar de meeste mensen zijn uit op een glimlach op de foto. Dat wordt al snel heel saai, want zo zijn mensen niet echt.” Voor zijn digitale foto’s heeft hij een kleine Olympus en een Minolta camera. Er komen nog foto’s voorbij van fietsende mensen en mensen op de markt.

Hundred Faces

Moritz maakt ook series. Met Kodak Gold-film ging hij aan de slag om portretten in kleur te maken met softlight. Een hele reeks gezichten tegen verschillende achtergronden komt voorbij. “Twee maanden deed ik alleen portretten. Ik benaderde de mensen en vroeg of ze op de foto wilden. 80 procent vindt het prima. Als je de mensen met vertrouwen benadert zeggen ze eerder ja. Ik begin altijd met een complimentje. Soms had ik na een dag 4/5 geslaagde foto’s, soms 10. Na een tijdje was de serie, titel ‘Hundred Faces’ gereed.”

Aloys: misschien een idee voor een boek? Moritz. “Niet meteen. Het was voor mij meer een studie. Ik leerde hoe schaduw op een gezicht valt. Als ik nu een gezicht zie, weet ik al, voordat ik een foto maak, hoe het licht gaat vallen. Hoe meer portretten je maakt, hoe hoger de kans dat de volgende foto goed is.” Hij maakt ook foto’s van demonstraties. “Die kun je heel goed met mijn toestel maken, daar heb je geen enorm apparaat voor nodig.” Meestal gebruikt hij een 28 mm lens, voor portretten een 35 mm.

We zien nog foto’s van het Utrechtse opblaasbootjes festival. Mensen met zwembanden om zich heen en plastic beesten. “Het was in de zomer, met het sterke zonlicht. Ik gebruik dan een flash om het zonlicht een beetje te neutraliseren.” En we eindigen met een foto van een smeulend vuilnisvat.

Het Amsterdam van Ka-Ho Pang

De beurt is aan Ka-Ho Pang. Hij kwam begin januari dit jaar uit Hong Kong en is heel actief in de Amsterdamse straten. De meeste foto’s zijn zwart/wit. Hij kwam Moritz drie weken geleden tegen en raakte met hem in gesprek over zijn straatfotografie. “De hete zomer was een beetje saai. “

Ka-Ho  “Je moet op een of andere manier goed ‘schieten’.  Ik kom dichtbij de mensen, meestal op een afstand van een meter. De meeste mensen hebben me dan nog niet in de gaten. Er zijn weinig mensen die willen zien wat je gemaakt hebt.” Hij pakt zijn laptop erbij en zien diverse foto’s, onder andere van Pride Amsterdam. Een man met een hoge hoed en een mooi pak met kralen. Serene gezichten, lachende gezichten, onverschillige gezichten.

Glimlach

“In grote steden spreken de mensen niet meer met elkaar. Vaak kennen we de buurman niet eens.”  Ka-Ho besloot zich wat vriendelijker op te stellen. “Ik begon met een glimlach. Je ziet andere mensen terug glimlachen, niet allemaal overigens. De ervaring van Moritz dat als je vertrouwen uitstraalt dat effect heeft, deel ik.”

Aloys: is er verschil tussen de mensen in Amsterdam en die in Hong Kong / Azië? Ka-Ho: “Aziatische mensen zijn makkelijk. Het maakt ze helemaal niks uit of je ze fotografeert.” Ben je soms bang iemand te fotograferen? “Zelden.” Veel mensen zien hem niet, hoewel hij toch op een meter van ze af staat. “Ik ben een ingenieur van professie, eigenlijk vrij lui. Dat zijn alle ingenieurs. Ik wil altijd doorlopen en niet ergens stilstaan. De markt is ideaal terrein. Ik ben op zoek naar openhartige reacties.”     

Emotie pakken

Ka-Ho begon nog geen jaar geleden met straatfotografie. “Dat was in Hong Kong, oktober vorig jaar. Ik wilde de eerste emotie ‘pakken’. Ik communiceerde een beetje. Ik spreek ook Kantonees. Ik had nog een afstand van drie meter van de mensen. De mensen dachten dat ik een paparazzo was.” In drie maanden tijd maakte hij 5000 foto’s. Daar waren ook kleurenfoto’s bij van groenten/fruitstalletjes en eetstalletjes in de avond. We zien de veelkleurige foto’s in het volle licht. Alles er om heen is donker. “Ik wilde alle afleidingen weg, en gaan voor wat ik wilde. Ik maakte ze om een uur of tien ’s avonds.”

Hij wilde dichter bij de mensen komen en toen hij januari 2019 in Amsterdam kwam, deed hij dat ook. Er komt een tentoonstelling aan van zijn werk, voor nadere details is het nog iets te vroeg.

Aloys: Hoe kwam je eigenlijk in Amsterdam terecht? “Mijn vriendin kreeg hier een baan, in de mode-industrie. Ze is designer.”

Hong Kong

Aloys: wat vindt je van de gebeurtenissen in Hong Kong? “Het is een moeilijk onderwerp. Ik ben Frans, kom uit Parijs, maar ken Hong Kong al 10 jaar uit ervaring. In 2047 neemt China Hong Kong over. Dat is het einde van de zelfstandige stadsstaat. Drie jaar geleden begonnen de opstanden, aanvankelijk klein. Je moet bedenken dat Hong Kong nooit democratisch is geweest. Het was altijd onder het Brits bestuur. Laten we het erop houden dat je heel voorzichtig moet zijn met China.”

Tot slot zegt Ka-Ho graag ook in contact te willen komen met een Nederlandse straatfotograaf. Wie weet iemand?

Aloys: nog een applausje voor de twee heren.   

Werk van Moritz Müller is te zien www.instagram.com/captainleehooker/

En van Ka-Ho Pang: https://www.kaho-pang.com/

En ook: https://www.instagram.com/kahopang/?hl=nl

De volgende, 211e,  bijeenkomst in Kalkhoven is op 19 november (19 jaar Fotografenavond) met Robert Mulder over zijn boek "Groeten uit Amsterdam".  

En al heel gauw: maandag 30 september is er vanaf 20 uur voor de 47e keer de Portfolio-Fotografenavond in Arti et Amicitiae, Rokin 112, Amsterdam

Komt allen!

Foto’s: Willem Overtoom: 1-3, 7-9, 13-14, Moritz Müller:4-6, Ka-Ho Pang, 10 (met zijn digitale Leica) – 12.
 

Reageren