Henrick van den Putte

Henrick van den Putte was een belangrijk 17e eeuws geleerde uit Venlo, die een langdurige carrière had aan verschillende Europese universiteiten. Hij latiniseerde zijn naam naar Erycius Puteanus.

Henrick werd omstreeks 1574 geboren te Venlo, toen een redelijk welvarend stadje en belangrijk militair knooppunt. Na zijn eerste onderwijs te hebben gevolgd in Dordrecht en Keulen, waar hem retorica en filosofie werd bijgebracht, trok Henrick naar Leuven om daar te studeren onder de grote Justus Lipsius. Bij Lipsius volgde Henrick colleges in Latijn en geschiedenis van de Oudheid, die in hem een passie voor de geschiedenis en letteren zou doen ontwaken.

Werkzoekende

Toch studeerde hij in Leuven uiteindelijk af in rechten. Lipsius raadde hem aan werk te gaan zoeken in Noord-Italië. Daar werd hij grootst ontvangen door de aartsbisschop van Milaan, die hem tot professor in de retorica benoemde. Henrick wist academische posities te bemachtigen in Padua en Milaan, waar hij tussen 1600 en 1606 als rector magnificus Latijn doceerde. In Milaan haalde hij naast zijn doceerwerk de graad van doctor in de rechten. Maar de stad bood hem meer dan alleen intellectuele ontwikkeling. Hij leerde er zijn vrouw kennen, Maria Magdalena Catherena Turria. Ze schonk hem maar liefst 8 zonen en 6 dochters.

Netwerker

Henrick stond in contact met enkele van de machtigste mannen van zijn tijd. Zo nodigde Filips III hem uit om naast zijn doceerwerk aan de verschillende universiteiten ook geschiedschrijver te worden aan het Spaanse hof. Henrick zou ook een zeer warme vriendschap met paus Urbanus VIII hebben onderhouden. Toch vergat de geleerde nooit waar hij vandaan kwam: Henrick bleef zijn leven lang in contact staan met zijn geboorteplaats Venlo en deed, wanneer nodig, een goed woordje voor de stad.

Promotie

Na de dood van Justus Lipsius in 1606 werd Henrick door Albrecht, landvoogd van de Zuidelijke Nederlanden, gevraagd zijn voormalig leermeester op te volgen. Bij terugkomst benoemde Albrecht hem tot ereraadslid en nam Henrick ook plaats in de Raad van State. Gedurende zijn tijd in Leuven (maar ook daarvoor) publiceerde Henrick vele werken in het Latijn en Nederlands, van dichtwerken tot geleerde traktaten.

Ondanks aanhoudende aanboden van vorsten en regenten bleef hij aan de Universiteit Leuven tot zijn eigen dood in 1646. Zijn lichaam werd bijgezet in de St. Gertrudiskerk in Leuven.

 

Bijnaam / pseudoniem:
Erycius Puteanus
Functie / titel:
(geschied)schrijver, jurist, professor
Plaats geboorte:
Venlo
Plaats sterven:
Leuven
Sekse:
Man
Woonplaatsen:
Milaan, Padua

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0