Ned.Herv.KERK (St. Gudula). Grotendeels bakstenen hallenkerk van drie beuken, ontstaan door verbouwing van een kruisbasiliek. Hoge, westelijke toren; aansluitend aan het vroegere dwarsschip, dat uitwendig niet meer als zodanig spreekt, een koortravee met driezijdige sluiting en noordelijke nevenkoor, eveneens driezijdig gesloten. De twee westelijke schippijlers zijn laat-romaans, het overige waarschijnlijk ca. 1400, verbouwd XVd. Toren omstreeks 1478. Zeer uiteenlopende vormen van pijlers en zuilen. Kruisribgewelven, met uitzondering van de noordelijke travee van het v.m. dwarspand en het nevenkoor, die stergewelven dragen. Toren gerestaureerd 1903 en andermaal ca. 1960, waarbij een balustrade en nieuwe spits werden aangebracht. Inventaris; preekstoel, 1688; eiken doophek en banken, XVIIc; grafzerken XVI-XVIII. In de kerk is de aanzet van een 17de eeuwse klokkegietvorm bewaard gebleven. Kennelijk is toen in de kerk zelf een klok gegoten, waarschijnlijk de Wegewaert-klok uit 1622. Klokkenstoel met gelui van vier klokken, waarvan een van H. Wegewaert, 1622, 137 cm. en drie van G. Schimmel, 1687, respectievelijk diam. 129 cm., 108 cm. en 54 cm. Trommelspeelwerk van Eijsbouts, 1903. Op de steunbeer, links van de zuid-ingang van de kerk, is een houten zonnewijzer geplaatst. Tijdens de restauratie van de kerk is de zonnewijzer in 1977 vernieuwd. a. Het Hoofdorgel is van oorsprong een eenklaviers orgel, in 1758 gemaakt door J.T. Gilman voor de R.K. kerk "In de Baene" te Alkmaar. Na overplaatsing naar een Geref.Kerk te Hilversum is het orgel in 1980 aangekocht door Lochem. Het in de 19e eeuw gebouwde Onderpositief bleef bij de restauratie van 1978 gehandhaafd. Tevens werd het orgel uitgebreid met een vrij Pedaal. b. Het koororgel is een eenklaviers orgel, in 1807 gemaakt door G.H. Quellhorst voor de Hervormde Kerk te Heemse. In 1981 gerestaureerd en overgeplaatst naar Lochem.
De Herv. kerk (Markt 4), oorspronkelijk gewijd aan St. Gudula, is een driebeukige laat-gotische hallenkerk met driezijdig gesloten koor, nevenkoor en een half ingebouwde toren van vijf geledingen met balustrade en ingesnoerde spits. Van de oudste kerk resteren de twee meest westelijke schippijlers (mogelijk eind 12de eeuw). Het dwarsschip en het huidige koor zijn rond 1400 gebouwd; de zijkapel aan de zuidzijde is in de 17de eeuw tot consistorie verbouwd. Met de bouw van de onderste drie geledingen van de toren begon men in 1478. Na een brand in 1543 volgden de ombouw tot hallenkerk, de bouw van het nevenkoor en de verhoging van de toren. De twee oudste klokken in de toren zijn gegoten door Henrick Wegewaert (1622) en Gerhart Schimmel (1687). Ten behoeve van een door G. Naeff geschonken carillon werd de toren in 1903 gerestaureerd en kreeg deze een nieuwe spits naar plannen van N. Molenaar. Een algehele kerkrestauratie volgde in 1973-'76.
