Scheepvaarthuis

Scheepvaarthuis (1911-1916, door J.M. van der Mey), het monumentaalste voortbrengsel van de vroegere "Amsterdamse school", Betonskelet met "aangeplakte" uiterst plastisch-bewogen wanden en dakvormen.

Het Scheepvaarthuis (Prins Hendrikkade 108-114) werd in 1913-'16 gebouwd als gemeenschappelijk kantoor voor zes Amsterdamse rederijen. De plannen voor de indeling en de betonconstructie van het gebouw waren van J.G. en A.D.N. van Gendt. In samenwerking met M. de Klerk en P.L. Kramer leverde J.M. van der Mey het esthetisch ontwerp, dat met zijn expressionistische vormen een vroeg voorbeeld is van de Amsterdamse School. Op een driehoekig perceel verrees een vierlaags gebouw, met in de scherpe hoek de hoofdingang. Het betonskelet met afwisselend zware en lichte kolommen is bekleed met plastisch vorm gegeven bakstenen gevels. Het Scheepvaarthuis is rijk voorzien van bouwornamenten in smeedijzer, graniet en terracotta, verzorgd door H.A. van den Eijnde, H. Krop en W.C. Brouwer. Verder waren glazenier W. Bogtman en binnenhuisarchitect Th.W. Nieuwenhuis bij het project betrokken. Een uitbreiding kwam tot stand in 1926-'28 (J.G. en A.D.N. van Gendt en J.M. van der Mey). Vanaf 1983 heeft het gebouw gediend als kantoor van het gemeentevervoerbedrijf, nu zijn er plannen voor de vestiging van een hotel.