Sint-Martinuskerk

ST.MARTINUS, 1857-1858, P.J.H. Cuypers. Driebeukige neogotische kruisbasiliek in aan de rijpe Franse gotiek ontleende vormen. Vroeg werk van Cuypers. Toren met haakse steunberen en een nis met driedelige tracering in elk der gevels van de klokkeverdieping, die bekroond wordt dooreen ingesnoerde naaldspits. De kerk heeft een tweedelige wandopbouw, slanke pijlers met kolonnetten en kruisribgewelven. Tot de inventaris behoren: een geel koperen doopvont (1482) met deksel uit 1717; een notehouten corpus van een gotisch kruisbeeld, eerste kwart 14e eeuw; een kaarsenkroon uit de 18e eeuw. In de zuidelijke wand van het zuidertransept: een grafsteen uit 1509. In 1878 door de fa.Pereboom en Leyser driemanuaals mechanisch orgel in neo-gotische kas. Tegen de toren een gedenksteen voor de graaf Van Tilly, 1732. Rond de kerk acht grafzerken, 16e-18e eeuw en zeven grafkruisen, 17e-18e eeuw. Klokkenstoel met klok van N. Legros, 1761, diam. 95 cm.

De R.K. St.-Martinuskerk (Rechtstraat 2, Wyck) is een driebeukige basilicale kruiskerk met driezijdig gesloten koor en een toren van vier geledingen en ingesnoerde naaldspits. Deze neogotische kerk verrees in 1857-'58 naar ontwerp van P.J.H. Cuypers ter vervanging van de middeleeuwse Martinuskerk. De wimberg van het hoofdportaal bij de toren toont een in 1946 door W. Visser vervaardigde voorstelling van St. Martinus die zijn mantel deelt. De kerk is hersteld en gerestaureerd in 1910, 1926 en 1978-'80, de toren in 1985.