Nr. 1. Voormalig typisch en nog zeer intact tramstation uit XX a. Ten Z. van het stationsterrein: bakstenen stationsgebouw van drie trav., twee bouwl. en zolderverd., onder zadeldak (mechanische pannen), met aan weerszjden éénlaagse bijbouw, l., onder platdak en r., onder zadeldak (mechanische pannen). Gevel geritmeerd door verticaliserende lisenen tussen de trav. en vooruitspringende middentrav. (deur); muurvlakken bovenaan afgeboord door rechte tandlijst.
Achter dit station: éénlaagse bakstenen reparatiewerkplaats onder zadeldak (mechanische pannen). Grote poort onder I-balk met rozetten in voorgevel; in zijgevel, vier trav. met getoogde vensters met ijzeren roedenverdeling.
Ten N. van het stationsterrein: grote driebeukige stelplaats-met-reparatiewerkruimten, onder aanleunende zadeldaken (mechanische pannen, beglaasd in de aanleuningspunten tussen de zadeldaken. Voorgevel gedomineerd door resp. twee, drie en één poort(en), per beuk gekoppeld onder I-balk met rozetten; in eerste en tweede beuk: rondvenster met ijzeren roedenverdeling. De bakstenen voorgevel wordt afgelijud door klimmende tandlijst en geaccentueerd door windborden aan het zadeldak. Sterk geritmeerde zijgevel van acht trav. tussen siersteunberen: per trav. een groot rechth. venster (bestemd om een maximale verlichting te geven aan de binnenruimte) onder ijzeren I-balk met rozetten.
Binnenconstructie: in l.- en middenbeuk een ijzeren Polonceau-kap met houten spant: in r.-beuk: houten kap (1754)
