Wederopbouwwoonhuis

Vergund in 1923 en als privé-woonst ontworpen door architect Th. Vandormael, imposant wederopbouwpand dat de hoek vormt met de Bogaardenstraat. Het werd geconcipieerd als een halfvrijstaande woning op L-vormige plattegrond, met drie bouwlagen, vijf op twee zichtbare traveeën en een terugwijkende achterbouw; verder een binnenplaats met remise, toegankelijk via een poort en van de straat afgesloten door een muur. Het pand werd later betrokken door de K.U.Leuven: in 1939 werd de remise hoger opgetrokken, de woning heringedeeld en verhoogd met een mansardeverdieping; in 1960 volgde een uitbreiding achteraan, met huisvesting van een kapel. Thans vervult het pand de functie van "Universitaire Parochie".

Eclectische, 18de-eeuws geïnspireerde gevelarchitectuur met contrasterende toepassing van arduin, witte natuursteen en simili op een bakstenen achtergrond. Nadrukkelijk horizontale belijning door opeenvolgend de sokkel, de doorgetrokken lekdrempels en kordons, de balusterbalkons en -leuningen, de versierde muurbanden, de doorlopende waterlijsten boven de rechthoekige en korfbogige vensters en drielichten in blokomlijsting, en tenslotte door de houten "klassieke" gevelaflijning. Dit ritme wordt enigszins doorbroken door de bow windows en overhoekse rechthoekige erker. Typerende detaillering in het ijzerwerk van balkons en deur. Het bijgebouw en de thans deels met schijnvoegen gecementeerde straatmuur vertonen een baksteenstructuur, doorspekt met natuursteen.