Comfort als statement

Vernieuwing op vele vlakken Reinheid, rust en regelmaat

Vloerbedekking als statement Linoleum als modernisme

Het nieuwe bouwen en wonen Esthetiek van stijlinterieurs

ITIN Social

  • Gerard Verbeek
  • Truus Gerritsen
  • Ans Hazenbrouck

Nog geen reacties

Comfort als statement

Introduction

Vernieuwing op vele vlakken

De tweede helft van de negentiende eeuw was een tijd van grote veranderingen. Onderwijs doordrong de grote massa van de noodzaak van rust, reinheid en regelmaat. Medische voorzieningen kwamen beschikbaar voor iedereen. De aanleg van rioleringen en waterleidingen leidde tot meer hygiëne en een gezondere leefomgeving. In de grote steden besloten de bestuurders tot de sloop van sloppen en achterbuurten en de bouw van nieuwe wijken met woningen waar licht en lucht in door konden dringen. Straten werden geplaveid, grachten regelmatig gespuid. Er kwam gaslicht, op straat en in de huizen. De arbeidsomstandigheden werden verbeterd, al bleven de lonen laag en het aantal werkuren hoog. In allerlei opzichten was het leven rond 1900 vele malen beter dan een generatie eerder. Nederland werd rijker – en modern.

 

Afbeelding: Aanleg van riolering onder de Amstel bij de Stadhouderskade, Amsterdam 1910 (Spaarnestad Photo).

Vloerbedekking als statement

Een bedrijf als de Nederlandsche Linoleumfabriek (sinds 1968 onderdeel van Forbo) paste volledig bij deze drang tot vernieuwing en verbetering. Linoleum was een modern product dat zich uitstekend leende voor toepassing in scholen, kantoren en fabrieken, maar dat ook binnen het bereik lag van de mensen die in de eerste decennia van de twintigste eeuw naar de nieuwe stadsuitbreidingen trokken. In hun reclame speelden de linoleummakers niet alleen in op de praktische kanten van hun product, zoals de duurzaamheid, het simpele onderhoud en de lage prijs. Zij associeerden zich ook nadrukkelijk met de esthetiek van het modernisme. Strakke vormen en sterke contrasten verleenden linoleum een zekere glans, die paste bij de Nederlandse versie van de roaring twenties. Linoleum was niet alleen vloerbedekking, het was een statement.

 

Afbeelding: Affiche van de Nederlandsche Linoleumfabriek uit de jaren twintig.

Het nieuwe bouwen en wonen

De esthetiek van het modernisme kwam tot uitdrukking in het nieuwe bouwen van de late jaren tien en de vroege jaren twintig. Een mooi voorbeeld daarvan zijn de huizen rond de Papaverhof in Den Haag, die architect Jan Wils in 1919 ontwierp voor de woningbouwvereniging Daal en Berg. De huurwoningen liggen rond een groot, rechthoekig plantsoen en ademen strakke rust en regelmaat. De muren zijn van stuc en de primaire kleuren zijn die van De Stijl, waar Wils bij hoorde. Binnen verwacht je de strakke meubels die werden gepresenteerd op de tentoonstelling ‘Moderne Binnenhuiskunst’, die hier in 1924 werd gehouden. En ook ingelegd linoleum zoals die tegenwoordig worden ontworpen door de Deense interieurontwerpster Ane Mette Ruge. Helaas blijft het wat die vloeren betreft bij fantasie – van de oude interieurs is niets over. Maar in een stijlinterieur in één van de gerestaureerde panden zou het zeker niet misstaan.

 

Afbeelding: Linoleumintarsia ontworpen door Ane Mette Ruge voor het regionale medisch centrum in Aabenraa, Denemarken, 2014.

Circa:
Nee

Adres

Papaverhof 1
2565 CA Den Haag
Nederland

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1