De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 6 - Veysi

Veysi (artiestennaam) maakt ultra slow-motion portretten. Dat doet hij sinds 1 januari 2010. De eerste vier jaar van zijn leven leefde de van oorsprong Koerdisch-Turkse kunstenaar in complete stilte. Alle informatie ging via zijn ogen. Vanaf het moment dat hij hoortoestellen droeg, kon hij weer een beetje horen en werd hij gefascineerd door het effect van geluid op lichaam en geest.

Doordat Veysi in tegengestelde werelden leefde (West-Oost, doof-horend) ontwikkelde hij een eigen kijk op de wereld. Film is zijn medium om mensen te bereiken en om mensen – met behulp van cinematografische technieken – hun kracht te laten ontdekken.

Veysi groeide op in de Haagse Schilderswijk. Daar woonde hij in twee straten: de Gerard Doustraat en de Paulus Potterstraat. Hij ging naar de St. Joost Academie in Breda waar hij in 1999 afstudeerde als filmartiest en –regisseur en de prijs won voor de beste eindexamenstudent. Na zijn afstuderen reisde hij een jaar de wereld rond en daarna ging hij in de Amsterdamse Pijp wonen. Veysi: ‘Ook daar in twee straten vernoemd naar 17e eeuwse schilders. Eerst Jacob van Campen en tegenwoordig Frans Hals. Blijkbaar heb ik iets met duidelijke, figuratieve kunst.’

Slowmotion filmportretten

We kwamen Veysi op het spoor via de serie ‘De Betoverde Wereld’. In de NRC ging de toenmalige filmredacteur in op het thema Film en Betovering naar aanleiding van lezersvragen. Veysi stelde hem een vraag over filmmagie, waar Hans Beerekamp uitvoerig op inging. Veysi was toen nog student film.

Hij verwoordt zijn missie als volgt: ‘Hoe ouder we worden, hoe sneller de tijd voorbij lijkt te vliegen. Het leven is vergankelijk. We leven maar een keer en veel mensen zien we maar een keer. Dit inspireerde me om beter naar mensen te kijken, om me heel erg in hen te verdiepen.’ Op basis van dit idee ging hij slowmotion filmportretten maken. Door het drastisch vertragen van de snelheid zien we niet alleen de mensen op een andere manier, maar worden we ons ook bewust van het verloop van de tijd. Het slaat terug op de kijker die zich in een oase van vredigheid lijkt te bevinden. Iets heel anders dan de razendsnel zich opvolgende beelden waaraan we gewend zijn op tv en internet.

Meer compassie

Inmiddels heeft hij twee korte films en een lange speelfilm geschreven en geregisseerd. Hij maakte sinds 2010 rond de 40 slowmotion filmportretten van mensen met diverse nationaliteiten, uit Nederland en het buitenland. Daarnaast schreef hij drie scenario’s die hij de komende jaren gaat verfilmen.

Innerlijke rust en vrede is het centrale thema in zijn werk. Veysi: ‘In deze toestand kan men betere keuzes maken en ook meer compassie en energie opbrengen voor de medemens en de natuur. De aarde / de wereld is de afspiegeling van de geestelijke toestand van mensen.’

Sleutelwerken

Hij heeft twee sleutelwerken: het portret van de mediterende Nuwella Love en dat van Ariel Eccheverria. Te zien op Deep Look (https://vimeo.com/ondemand/veysi resp. 0:32:55 en 0:35:33 op de tijdslijn van Deep Look). 

Daarnaast wijst hij op zijn korte speelfilm te zien op https://vimeo.com/114809325, waar de strijd van een artiest te zien is tussen innerlijke rust en de onrust / het verlangen als de bron van kunstenaarschap.  

Heel sporadisch bezoekt Veysi galeries en musea voor moderne kunst. ‘Ik ben zelden geraakt. Veel kunstwerken die ik heb gezien zijn vaag, conceptueel en in zichzelf gekeerd. Naar mijn idee is het makkelijk om vaag te zijn, men kan er dan allerlei betekenis aan toekennen. Het is de kunst om helder naar de toeschouwer te communiceren en tegelijkertijd zijn of haar verbeelding aan het werk te zetten.

De komende jaren gaat Veysi op twee sporen werken: portretten en speelfilms.

https://bit.ly/2qfto9m  
https://www.seditionart.com/veysi_yildirim/artworks
https://bit.ly/1JQGFv5 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0