De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 8 - Marjolein van Doorenmaalen

Marjolein van Doorenmaalen schildert huisjes. Tuinhuisjes, schuurtjes, stallen. Het maakt niet uit wat het precies is. Het zijn vaak unieke bouwsels, samengesteld uit allerlei materialen. De deuren en ramen zitten soms op wonderlijke plekken.

Onlangs had ze een expositie ‘Lentelicht in september’ in de Amsterdamse MLB-galerie. Ze deed het samen met Jaap Burger. Er waren diverse olieverf- en aquarelschilderijen te zien en assemblages van scherven. Inderdaad, het lentelicht was er op te zien.

Buiten

Marjolein van Doorenmaalen: “Ik ben al twee jaar met “huisjes” bezig. Het is voor mij een boeiend thema omdat ik er veel kanten mee opkan. De betekenis is universeel en de vorm is strak en eenvoudig: twee muren plus een dak en je hebt al een huisje. Onderdelen als ramen, deuren of een schoorsteen kunnen dienen voor het speelse effect.

Het strakke kader geeft mij ook veel mogelijkheden om te experimenteren met materiaal. Met olieverf kan veel. Vette en pasteuse streken zet ik tegenover schrale, verdunde vlakken. Ik houd van oude droge verfresten en van wegschrapen en openkrabben. Soms gebruik ik riet, zand of gel. Deze  afwisseling van structuren draagt bij aan het abstraherend effect. 

Ook is het een fijn thema omdat ik het overal tegenkom. Ik ben graag buiten en al fietsend of wandelend springt er ineens iets op mijn netvlies: een los huisje, soms onbeduidend, als een aangenaam accent in een landschap. Ik fotografeer ze frontaal en neem dit mee naar mijn atelier.”

Abcoude

Marjolein heeft ook andere onderwerpen gehad. Vogels, insecten, bloemen, bomen. De natuur komt veel terug.

“Vroeger werkte ik heel realistisch. Olieverven en aquarellen minitieus uitgewerkt. Een sleutelwerk kwam tot stand na een rondreis door Iran in 1997. Ik nam toen veel portretfoto’s van nomaden die wij ontmoetten en ik wilde daar iets mee doen. Thuis ben ik mij gaan storten op de lijst óm de foto. Dat werd mijn eerste driedimensionale werk van gaas, gips en alle mogelijke materialen die ik toepasselijk vond bij de portretten: wol, lappen en houtwerk. Toen begon het ‘freaken’ met diverse materialen. Ik liet het realisme los.”

Sinds 2000 heeft ze een atelier buiten in de polder. Het is een oude varkensstal bij een boerderij in Abcoude. “Als het mooi weer is zit ik buiten te schilderen tussen de bloemen. Om de boerderij ben ik voortdurend alert op kleine vondsten. Stukjes hout, touwtjes, potscherven. Daar maak ik assemblages van. Ik noem ze “objecten”. Ik heb er een apart hoekje voor in mijn atelier. Ik werk daar tussendoor aan. Volgens mij groeien de twee disciplines steeds meer naar elkaar toe.”

De spanning tussen rauw en gevoelig, die is er steeds. “De wisselwerking tussen het materiaal, de aarde, het fysieke en het idee. Het moet strelend zijn én rauw, niet te glad.”

Ingevingen

Marjolein is in 1988 afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten Amsterdam, afdeling Beeldende Vorming. Als eerstegraads leraar tekenen gaf zij zeven jaar les in het voortgezet onderwijs. Daarnaast bleef zij schilderen in haar atelier en ging sinds 1990 exposeren. “Ieder jaar heb ik wel een expositie. Graag doe ik dit samen met Jaap Burger omdat wij het fijn vinden zélf de ruimte in te richten. Hoewel ik mij inhoudelijk niet met zijn werk bezig houd kunnen wij qua presentatie voor het mooiste gaan. En dit zonder ruzie!”

Tegenwoordig combineert ze haar vrije werk met lessen aan volwassenen en kinderen buiten schoolverband. Het kunstleven vindt ze – naast de nijpende onzekerheid - heerlijk. “Je bent nooit alleen. Altijd heb je iets omhanden. Altijd is er je atelier waar je heen kunt gaan. Ik heb een neiging tot perfectionisme. Dat moet ik inbinden als ik lesgeef, maar dat mag ik wel in mijn atelier.”  

Gevraagd naar haar filosofie citeert ze Picasso: “Je moet niet zoeken, je moet vinden.” Marjolein: “Dat kan alleen als je open staat, dan kun je getroffen worden. Het komt al doende. Dat is ook wel het moeilijke van het vak. Soms kán ik niet geheel open staan. Dan ben ik te kwetsbaar. En dan gaat mijn werk ook niet. Gelukkig komt de passie en inspiratie altijd weer terug.”

http://www.kunstvandoorenmaalen.nl/page/homepage

https://bit.ly/2eCPsH0 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1