De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 96 - Sanny Views

De wereld van de Amsterdamse kunstenaar, 96 - Sanny Views

In Lokatie Laurier in het hartje van de Amsterdamse Jordaan bezocht ik de opening van de tentoonstelling ‘Bont Laurier’. De foto’s van Sanny Views sprongen in het oog. Ze maakt kleurrijke foto’s van de Amsterdammers en hun stad.

Sanny zelf ziet er ook kleurrijk uit. Als ik haar op een woensdagochtend spreek in een koffietent in de Amsterdamse Scheldestraat draagt ze een turquoise hoedje. Haar nagels en laarzen zijn in dezelfde kleur. Ze heeft een lange zwarte jurk aan en aan haar oren hangen lange oorbellen, die gemaakt zijn van lipjes van blikjes.

De zonnige kant

Sanny: “Ik houd van uitbundig en artistiek. Mensen raken er soms van in de war. Ik gebruik ’t ook in mijn pedagogiek.” Want Sanny is niet alleen fotograaf, maar ook pedagoog, en beide activiteiten beïnvloeden elkaar.  

In haar foto’s zet ze het dagelijks leven in een zonnig perspectief, vertelt ze. “Ik ga uit van wat er is. Ik ensceneer niks, maar accentueer wel. Ik heb grote behoefte in alles wat ik zie het zonnige, blije en opmerkelijke te zoeken. Er is ook humor, maar alleen als je ’t ziet. Ik zal het er nooit inbrengen.”

Pedagogiek

Ze heeft een grote drive die te maken heeft met de rest van haar leven en haar achtergrond. ”Ik ben niet opgeleid in kunst, noch in fotografie, maar in de pedagogiek. Dat gaat over het menselijk gedrag en het observeren ervan. Vanuit de pedagogiek kwam ik regelmatig in aanraking met duistere zaken, onder meer allerlei vormen van geweld tegen kinderen. Eenmaal afgestudeerd werd het mijn missie om de veiligheid van kinderen te vergroten en het bewustzijn hierover.” Ze heeft zich tegenwoordig een deel van de week verbonden aan kinderopvang en -ontwikkelings-organisatie Humankind.

Expositie Amstel Hotel

Ze merkte dat het strijden voor kinderrechten haar soms te veel aangreep. Ze had iets nodig ter compensatie, zonniger zaken om haar leven in evenwicht te brengen. Dat werd de fotografie. Het begon in 2010, en was al snel meer dan een hobby. Echt professioneel werd het in 2017 toen ze een uitnodiging kreeg van de toenmalig directeur van het Amstel Hotel, Anita Bos, om daar in 2018 te exposeren.

“Ik betrok een aantal mensen uit de kunstwereld om me bij te staan, want ik moest heel snel gaan professionaliseren in de kunst. Ik ging me verdiepen in de zakelijke kant, PR, afdrukken en tarieven. Ik bedacht een naam waarmee ik mezelf kon presenteren: ‘Sanny Views’.” Een van de mensen die haar hielpen was Peter Pappot, destijds eigenaar van een kunsthandel in de Spiegelstraat. Via via had ze hem leren kennen. En via Pappot kwam ze in contact met de bekende fotograaf Nico Koster.

Rode draad

“Ze hebben me geweldig geholpen. Nico Koster werd een sparring-partner. Op die manier kwam ik ook in contact met Ton Lukassen, hij richt exposities in. Het inrichten van een expositie is echt een vak. Het gaat over zichtlijnen en kijkrichtingen. Ik voel intuïtief wel aan of het klopt, maar kon het niet precies zelf bedenken. Hij kan de foto’s zo ophangen dat het allemaal klopt.”

Ook in latere expo’s vroeg ze Lukassen om het in te richten. En zo geraakte ze heel snel thuis in de  professionele fotografie. “Ik werd er heel blij van. Het gaf me ook kracht aandacht te vragen voor misstanden tegen kinderen. Er is een rode draad in mijn pedagogiek en fotografie: ik werk altijd met de mogelijkheden van wat voorhanden is, rekening houdend met de beperkingen. De focus ligt in beide terreinen op het mooie / gezonde deel.”

Heeft Sanny een sleutelwerk, en zo ja, welke is dat?

Dat heeft ze. Het is de foto waar het allemaal mee begon, en die tentoongesteld werd in haar eerste expositie in het Amstel Hotel. Hij verscheen ook op het affiche: ‘Little Blue Car’. Ook op haar kaartjes is dat blauwe autootje, een Fiat 500, te zien. “Hier is alles mee begonnen. Anita Bos, van het Amstel Hotel, viel er voor. Het is ook mijn meest verkochte werk.” Ze maakte de foto op een drukke dag. “Ik was onderweg voor de kinderrechten, het was echt een pittige dag. Ik was gefocused op het bestrijden van het ‘duistere’. Wat ik toen nog niet wist, was dat het tegelijkertijd de kiem vormde van een nieuwe carrière / een nieuw fantastisch stuk van mijn leven. Impliciet kreeg ik de boodschap: ‘het kan niet zo duister zijn, of er kan iets ontstaan’. Dat voelt heel fijn.”

De foto is in Amsterdam gemaakt, in de grachtengordel. In het autootje komt heel veel samen.  “Mensen zeiden: ‘ik weet van wie de auto was’. Het zou gaan om een kapster die werkzaam was in de grachtengordel. Het autootje stond verkeerd geparkeerd, ik heb het nummerbord weggehaald. Dat is de pedagoog in mij, zorgen dat er niemand schade oploopt. “Little Blue Car” hangt op diverse plekken in de wereld, in Amerika, in Groot-Brittannië, in Antwerpen. Het spreekt veel mensen aan, ook als beeld van Amsterdam.”

Wat is haar ervaring van het kunstleven?

Ze doet regelmatig mee aan exposities en doet bijzondere opdrachten. Zo is zij de huisfotograaf van de Gouden Sleutels. “Een heel fijne manier om allerlei verschillende mensen te leren kennen en met hen in gesprek te raken. Een foto kan bij een ander iets anders oproepen dan bij jou. Ik ben erg geïnteresseerd in wat mijn werk bij mensen teweeg brengt. Daarnaast gebruik ik ook in mijn werk als pedagoog steeds meer beelden. Ik gebruik mijn eigen foto’s om een boodschap over te brengen of om dingen los te maken, daar weten mijn collega’s in de pedagogiek inmiddels alles van.”

Tot slot, wat is haar filosofie?

“Ik laat graag beide kanten van de medaille zien en wil de donkere kant niet verhullen. Sterker: ik zet de schijnwerper op dat wat ’t daglicht niet kan verdragen. Voor de fotografie geldt dat ik het zonnige / gezonde zoek en versterk. Hetzelfde doe ik in mijn pedagogie. Zie de mogelijkheden, maar houd ook rekening met de beperkingen.”

Foto 11: Sanny Views

https://www.sannyviews.nl/
https://www.instagram.com/sannyviews/
https://www.facebook.com/SannyViews/

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0