De wereld van de Haagse kunstenaar, 18 - Nadine Stijns

Vorige week was ik op bezoek bij Platform57, waar in de kelder een van de installaties van Nadine Stijns, de fotoserie ‘Floating Population’ was te zien.  Nadine gaf me zelf een rondleiding.

 Ik zie in de kelder van Platform57 meterslange foto’s van stedelijke landschappen, portretten van bouwvakkers en op de vloer posters met daarop foto’s van de bundels die arbeidsmigranten in China maken als ze een keer per jaar terugkeren naar huis.

‘In 2009 was ik voor het eerst in China, op vakantie.  Als beeldend kunstenaar werk ik met het medium fotografie  en zodoende bracht ik ook een bezoek aan het Three Shadows Photography Art Centre in Beijing. Zij bleken ook een Artists in Residency programma te hebben. Dat leek me bijzonder interessant. Ik deed een aanvraag en ik kon er heen, voor drie maanden. Dat was in 2010.’

Urban villages

‘Ik kwam te wonen in Caochangdi, een wijk ver buiten het centrum, een van de urban villages, voornamelijk bewoond met arbeidsmigranten. De woningen zijn daar niet zo duur als in het centrum. Er is een continue stroom gaande van mensen van het platteland naar de stad. Kenmerkend zijn de grote bundels is die migranten met zich meedragen.  In de stad zijn de migranten alleen voor werk. Het verblijf van de migranten in de stad kan varieren van een half jaar tot enkele jaren, maar is altijd tijdelijk. Zij krijgen geen permanente status. Vandaar de titel van de expositie Floating Population.’

Terug in Nederland maakte Nadine op basis van de vele foto’s een fototentoonstelling in LhGWR in Den Haag en in NP3 in Groningen. Ze deed dat in de vorm van installaties, waaronder een bestaande uit 40 witte palen met daar bovenop ansichtkaarten die het veranderende stedelijk landschap toonden in relatie tot de arbeidsmigratie. ‘De palen vormden een abstract stedelijk landschap. Het stond het publiek vrij om een exemplaar van de ansichtkaarten mee te nemen. Ik vond en vindt het belangrijk dat mijn werk toegankelijk is en op brede schaal bekeken wordt. Vandaar deze mogelijkheid.’   Deze installatie werd ook getoond in Platform57.

Zonnig Beijing

We staan bij de andere installatie voor de grootste foto. Een meterslang portret van een nieuwe wijk in Beijing. Onafzienbare rijen nieuwe flats op het eerste gezicht. Maar als je wat langer kijkt zie je toch interessante details. Vrij vooraan in het midden een grote fabriek. Nadine: ‘Die is weer goed opgeknapt en mooi blauw geverfd.’ De paal die bij de kelder hoort en die voor de foto staat heeft ze mooi in de installatie opgenomen door die te omwikkelen met een foto van rode bakstenen.

De foto is gemaakt vanuit een hoog standpunt met een groothoeklens. De randen wijken een beetje naar buiten. Ook het moment is bewust gekozen. Het is een zonnige dag en verderop op de foto valt een mooi zonlicht op het groen tussen de flats. Nadine wijst op blokken relatief lage flats van zo’n acht verdiepingen en de hoge van zestien verdiepingen. ‘Die lage stonden er eerder, de hoge zijn van de laatste jaren.’ Gewoonlijk is er niet zo’n mooie blauwe lucht in Beijing, het is vaker bewolkt en er hangt veel stof in de lucht, deels van de industrie deels van de woestijnwinden. ‘Ik had ook andere foto’s waarop het bewolkt was, deze heeft echter meer diepte, waardoor de bebouwing oneindig lijkt en een surrealistisch beeld ontstaat.’

Kledingbundels

De foto’s van de tassenbundels heeft ze gemaakt op de belangrijkste transporthubs in Beijing, Beijing East Railway Station en busstation Zhaogongkou. ‘Iedereen werkt hard in China. De economie bepaalt het leven. Ook in de stedenbouw. De urban villages en de typische buurtjes met binnenruimten – de zogenaamde ‘Hutongs’ - zullen voor het grootste deel plaats moeten maken voor nieuwe hoge stadswijken. De oude manier van wonen en van sociaal leven dreigt hiermee te verdwijnen.’

We kijken nog eens goed naar de posters van de kledingbundels. Bij de meeste bestaat die uit twee of meer aan elkaar genaaide lakens of stukken textiel. Er zijn maar twee naden . Als het kruiselings gevouwen wordt , ontstaat er een tas met verbazingwekkend veel  ruimte.  Op een van de bundels – deze keer van kapok - staat het Chinese teken Double Happiness.

Filipijnse migranten

In de zomer gaat Nadine weer naar Beijing. Op dit moment is ze met een aantal projecten bezig, zoals de opdracht van het Stadsarchief van Amsterdam, waarvoor ze Filipijnse huishoudelijke werkers die in Nederland werken volgt. Het heeft de titel ‘A Nation Outside a Nation’.

Nadine Stijns studeerde twee jaar aan de Kunstacademie in Breda mode-illustratie en vervolgens vier jaar fotografie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.  Ze werkt graag aan documentaire onderwerpen, maar niet in een journalistieke, maar in een kunstcontext. Ze werkte samen met ontwerpers en kunstenaars uit diverse disciplines en is sinds enkele jaren op fotografisch gebied een rijzende ster.

http://www.nadinestijns.com/ 

 

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0