De wereld van de Haagse kunstenaar, 87 - Mattia Papp
In de tentoonstelling ‘Traces of personal presence’ in de Twelve Twelve Gallery in Den Haag hing het werk ‘Santo Spirito Wall 2017’ van Mattia Papp. Het toonde een muur van de bekende Santo Spirito kerk in hartje Florence, een kerk die door alle toeristen bezocht wordt. Tegelijkertijd was de buitenmuur behoorlijk vies geworden met gele en groene kleuren.
Mattia Papp, zelf afkomstig uit Florence: “Er was van alles met die muur gebeurd. Het was onderdeel van het dagelijks leven geworden. Er was tegen geplast en gekotst en dat liet zijn sporen na. Het was uitgebleekt en ook vergroend vanwege een soort mos dat er begon te groeien. Ondanks dat vond ik het ook een grote schoonheid hebben. De schoonheid van Florence heeft twee aspecten: aan de ene kant is er harmonie in beelden, gebouwen, kerken. Tegelijkertijd zie je aan het verval en de decadentie dat de stad verwaarloosd wordt. Ik maakte op de Koninklijke Academie in Den Haag een moodboard op de waarop je de verwoesting van een prachtig gebouw ziet.”
Theatraliteit en monumentaliteit
Mattia is een groot bewonderaar van de klassieke Italiaanse schildertraditie. “Ik houd van de iconografie. Katholieke schilderijen zijn mooi en krachtig. Er is theatraliteit en monumentaliteit. Je ziet het in heel Zuid-Europa, niet alleen in Italië: heiligen, monumentale figuren, ook in het publieke domein, op pleinen en straten. Ze staan meestal op een sokkel of een groter podium, in tabernakels, ze kijken van boven naar de mensen.”
Niet alleen het sacrale en profane mengen zich, dat is ook het geval met harmonie en gruwelen. “Een schilderij van Jezus die naar de hemel gaat met wonden over zijn lichaam. Sint Sebastian doorboord met pijlen. Verwoeste steden, jammerende vrouwen.” Dat zie je ook in de huidige tijd, zegt Mattia. “Kijk naar wat er in de stad Afrin in Syrië heeft plaats gevonden. Dat heeft een even zware lading.” In zijn werk probeert Mattia een link te leggen tussen de vroegere Italiaanse esthetiek en wat er nu in de wereld gebeurd. Hij maakt als het ware een update van de klassieke iconografie met behulp van archetypen.
Mattia voelde zich niet meer katholiek toen hij 14 jaar oud was. Maar drie jaar geleden, hij is nu 24, kwam er toch een nieuwe band met het geloof. “Niet dat ik ineens weer een gelovige werd, maar het was meer een viering van de katholieke cultuur en het katholieke erfgoed. Ik zie iets goddelijks in bijvoorbeeld een dode boom waar mos of paddenstoelen op verschijnen of in vriendschap, een kunstwerk en zelfs in gruwelijkheid. In al die zaken zit iets subliems.”
Allegoria
Heeft hij een sleutelwerk, een werk dat als kantelpunt fungeerde? Hij blijkt er zelfs drie te hebben.
De eerste is ‘Allegoria’, een groot doek van twee bij drie meter, met drie scenes: links een ruïne van de vismarkt in de Piazza dei Ciompi in Florence. Het plein is genoemd naar de Ciompi, losse arbeiders, die niet mee mochten doen aan het Florentijns bestuur omdat ze geen lid waren van een gilde. Bij de vismarkt ruïnes zie je ISIS strijders met gegijzelden aan hun voeten. In het midden zie je protesteerders die in 2014 in Burkina Fasso de straat opgingen omdat hun dictator, die al 28 jaar aan de macht was, de grondwet wilde veranderen. En rechts Syrische vluchtelingen en mensen die de Braziliaanse favelas ontvlucht waren vanwege de Worldcup 2014. Op de achtergrond brandende kruisen. Alle scenes zijn gesitueerd op een grasveld, een verwijzing naar de vroege Renaissance en de Vlaamse primitieven, de vorm van de berg is van Titiaan. Het werk is een ‘monument’ voor onrechtvaardigheid en zes eeuwen Italiaanse schilderijen.
Mattia: “Ik heb dit werk eerst op de Haagse Kunstacademie, KABK, gepresenteerd, in juni 2015 en daarna in de Santa Caterina Kerk in Lucca in Italië, in april 2017. Het was een onderdeel van een project, ‘Lucca, Incontri sul bello’. Het werk was geplaatst op het eind van een echt grastapijt van zeven bij drie meter. Uit acht luidsprekers was ook een originele compositie te horen van Simone Tecla.”
San Sebastian
Het tweede sleutelwerk is ‘San Sebastian’. Je ziet Sebastiaan met rode pijlen in zijn lichaam met een witte lendendoek. Onheilspellend zwarte, lichtgroene, donkergroene en witte luchten op de achtergrond. “De esthetiek komt dichtbij die van moderne kunst, in het bijzonder moderne kunst uit Nederland.”
Het derde sleutelwerk is het bovenbeschreven ‘Santo Spirito Wall 2017’ en het vierde een videowerk met een HDTV scherm, een tabernakel met een levend schilderij met zijn vrienden als figuranten met de titel ‘Nimph’. “Een hedendaags werk met klassieke elementen. Je ziet Italiaanse architectuur en contemporaine cultuur met sociale media en digitale kunst.”
Mattia Papp tekent en schildert al sinds zijn vijfde, zegt hij. “Ik heb het altijd gewild. Van mijn moeders kant zaten er diverse schilders en beeldhouwers in de familie.” In Florence ging hij naar een middelbare school voor beginnende kunstenaars en vervolgens koos hij voor een Academie in Nederland. “We hebben in Italië een sterke verbondenheid met de traditie, terwijl de jonge Nederlandse kunstenaars veel meer bezig zijn met de hedendaagse populaire cultuur. Nederlanders zijn meer geneigd vooruit te kijken. Beide culturen kunnen van elkaar leren. Dat gebeurde in het verleden en ik wil die uitwisseling weer bevorderen.”
Wat is zijn ervaring met het kunstleven? “Vijf jaar geleden had ik een paar exposities in Italië. Tijdens mijn studieperiode op de KABK (2013-2017) heb ik ook een paar exposities gehad en na mijn afstuderen, juli 2017, acht exposities. Komende zomer heb ik in Den Haag een expositie met meer collega’s op een evenement in Kijkduin dat georganiseerd is door een Belgisch theatergezelschap. Op dit moment ben ik met een vriend bezig met een grafische novel, ik teken, hij schrijft de tekst. Een beetje commercieel. Ik hoop dat het wordt gepubliceerd. Misschien in Italië.”
Met het hele lichaam
Tot slot: wat is zijn filosofie? “Als ik schilder doe ik dat met heel mijn lichaam. Soms ben ik naakt. Ik gebruik emmers met gekleurd water. Het atelier verandert in een slagveld, het is een ongelooflijke puinhoop, maar tegelijkertijd schilder ik soms dan ook iets delicaats. Ik ben er gek op om mezelf in verf, of ook in modder onder te dompelen. Ik ben erg fysiek.”
https://bit.ly/2wh6X9p
http://cargocollective.com/mattiapapp
