De wereld van de Leidse kunstenaar, 4 - Elisabeth Vuez

De wereld van de Leidse kunstenaar, 4 - Elisabeth Vuez

Onlangs zag ik in Galerie44 de tentoonstelling ‘Op reis neem ik je mee!’ met landschapstekeningen van Elisabeth Vuez. Elisabeth gaf me een korte rondleiding bij haar inkt tekeningen met beelden van diverse landen in Azië en van Vouglans in de Jura, haar geboortestreek.

Elisabeth: “Ik heb een goed visueel geheugen en als ik mijn ogen sluit, ben ik weer in het landschap dat ik wil zien. Toen ik heimwee naar de Jura had, heb ik mezelf deze mogelijkheid aangeleerd. Ik maak veel schetsen ter plaatse. Het gaat me in de uitwerking minder om een realistische afbeelding, maar vooral om het gevoel dat ik dat moment had.”

Japan

Ik zie, behalve de Jura en IJsland, Bali, Java, Vietnam en Japan door haar ogen. Vooral dat laatste land heeft een diepe indruk gemaakt, vertelt ze. “Ik heb het land twee maal bezocht, iedere keer drie weken lang. Het bracht mij terug naar mijn oma (geboren 1895), de moeder van mijn moeder die het begin van de Japonisme in Frankrijk meegemaakt heeft en Japanners kunstenaars en dichters die in Frankrijk kwamen gekend heeft. Toen mijn opa en oma overleden, was ik 5 jaar oud maar ik weet nog dat Japanse spullen bij hen aanwezig waren en dat ik het “anders” vond dan andere spullen en heel intrigerend.”

Het oorspronkelijke plan was om met haar moeder en dochters naar Japan te gaan, maar haar moeder overleed voordat het kon gebeuren. “Mijn jongste dochter is op huwelijksreis naar Japan geweest. Met mijn oudste dochter hebben wij door Japan gereisd. De lijnen die door monniken in het grind getekend worden en weer weggeveegd worden vind ik fascinerend. Ik heb na mijn tweede reis in Japan in oktober 2019 bijna twee jaar lang alleen lijnen in diverse cirkels getekend. Door Corona bleef Japan dicht maar met mijn lijnen/cirkels tekeningen was ik een beetje daar.”

Etsen

Het creatieve zit er bij Elisabeth van jongs af aan in. Geboren in de Franse Jura, volgde zij al als kind  een speciale kunstgeoriënteerde middelbare school in Besançon. Zij vervolgde haar studie aan de Universiteit van Straatsburg en studeerde daarna tot haar master aan de Universiteit van Parijs. Op de Vrije Academie in Den Haag heeft zij meerdere cursussen in grafische technieken gevolgd.

Aanvankelijk maakte Elisabeth veel etsen, met aquatint en andere diepdruk-etstechnieken met diepe groeven en grote lijnen. Omdat de grotere oplagen die meestal van etsen worden gemaakt Elisabeth niet interesseren, ging ze over tot olieverf en begon ze weer te aquarellen.

Aquarellen maakte zij al sinds haar 15e. Het etsen ging zij steeds meer missen en daardoor maakt zij de laatste jaren ze vooral tekeningen met inkt, waarbij het krassen van een pen op papier haar toch weer het gevoel van etsen geeft.

Het landschap

Het landschap is om drie redenen voor haar belangrijk. Ten eerste vanwege de sfeer, de diepte, hoogte en de gevoelens die daarbij komen. Daarnaast het ritme, uitgedrukt in de lijnen. “Lijnen zijn de laatste jaren prominent aanwezig in mijn werk. Ik heb 25 jaar lang etsen gemaakt en ging een aantal jaren geleden de diepe en grote lijnen die ik door diepdruk etstechniek kon maken steeds missen.” En tenslotte wil ze graag de dynamiek in het landschap vastleggen.

Het is geen exacte weergave van de werkelijkheid maar een onderzoek naar de grenzen van het abstracte en het figuratieve, zegt ze. “Details trekken altijd mijn aandacht. Ik werk met lijnen, structuur, krachtlijnen en kleine elementen tussendoor. Op die manier kan ik mij op de compositie concentreren. Je moet veel stappen in een landschap maken om de betekenis van de natuur en ook de spiritualiteit ervan te begrijpen.”

Ars Aemula

Na haar reis in IJsland afgelopen juli is ze weer met kleuren gaan werken. “Ik wist niet dat IJsland zo kleurrijk kon zijn dat de landschappen daar zo verschillend konden zijn.”

Sinds 1995 neemt Elisabeth regelmatig deel aan exposities (solo en in groepsverband) in Nederland. Sinds mei 2017 is ze werkend lid bij Ars Aemula in Leiden en sinds 2010 neem ze in Leiden deel aan de Kunstroute eind september. Af en toe worden haar werken door liefhebbers en verzamelaars gekocht. Jarenlang heeft ze ook een baan als docent Frans en vertaler gehad.

Ten slotte, heeft ze een mooie filosofische afsluiting?

Dat heeft ze.“Mijn reizen naar Japan hebben mijn zoektocht naar schoonheid veranderd. In het Japans betekent het woord berg ‘water landschap’ omdat het leven zich tussen die twee elementen afspeelt. Het vloeit als het ware als een reis. Een reis door een landschap waarin wordt geleefd, en dat door mij wordt gevoeld en waargenomen.“

https://www.elisabethvuez.nl/
https://www.instagram.com/elisabethvuez/?hl=nl
https://arsaemula.nl/elisabeth-vuez/