De World Cup nogmaals beschouwd

Wat is het verschil tussen schrijven en journalistiek? Is er inderdaad een verschil? Oh ja, en het is een verschil van dag en nacht.

 Dat bedacht ik me nadat ik mijn eerste WK verslag had geschreven. Als je een verslag schrijft heb je drie, vier, soms vijf versies. Zinnen maken van woorden en in die zinnen weer een vloeiend ritme brengen, die weer in paragrafen onderverdelen, net zo lang tot je voelt dat je er je persoonlijke stempel op kunt zetten. 

Journalistiek is een gebeurtenis verslaan, feit na feit, en snel. Alleen de feiten, mevrouw.

Vijf keer gescoord

Ik begon het verslag met het beschrijven van mijn frustrerende zoektocht naar een goede plek om de wedstrijd Nederland – Spanje te bekijken. Een belangrijke wedstrijd voor de Nederlanders. Een mogelijkheid tot wraak op Spanje’s 1 – 0 overwinning op de Nederlanders tijdens de Finale van de Wereldkampioenschappen in 2010.

Ik vertelde over het uiteindelijk vinden van een redelijke locatie onder een tent met bankjes. Ik was hoogstwaarschijnlijk de enige ouder dan 30. Ik bestelde een glas bier en een hamburger om in de stemming te komen. Ik heb de wedstrijd gezien, maar alle doelpunten gemist. Iedere keer als het Nederlands team in de buurt van de goal van de tegenstander kwam en poogde te scoren, sprong iedereen voor me op. In die wedstrijd werd vijf keer gescoord. Ik zag er geen een. Ook niet in de replay. Ik zag ze pas de volgende dag, op internet.

Mooie jongedame

Ik wist of het doelpunt voor Nederland was vanwege het gebrul van de menigte, oorverdovend, maar erg aangenaam tegelijk. Ik probeerde op de bank te gaan staan in de hoop iets te zien. Een mooie jonge dame merkte mijn voorzichtigheid op en bood me haar hand, zowel bij het erop gaan staan als het eraf gaan.

Goed,een hoge leeftijd brengt zekere dingen met zich mee. Het voordeel is echter dat ik een aantrekkelijke dame sweetheart kan noemen waar haar vriendje bij staat zonder bang te zijn dat hij agressief wordt, dat is tegelijkertijd ook het nadeel, maar laat ik daar niet verder over uitweiden.

Die kleine nuance had ik niet in mijn verslag gezet, dat is journalistiek. Schrijven gaat over het toevoegen van kleur van het bijzondere moment / de gebeurtenis.

Ierse pub

Ik noem het alleen omdat ik voor de volgende wedstrijd op zoek was naar een betere plek. Ik dacht, na enig logisch denken, dat een Ierse pub een beter plaats zou zijn om de wedstrijd te bekijken.  De pub ligt op een plein achter de oorspronkelijke Heineken brouwerij, die opgericht is in 1870. Het gebied staat vol met restaurants en cafés / bars.

Vier etablissementen hadden tenten voor hun deur gezet om het extra publiek een plaats te geven. Alles was oranje. De mensen stonden al in grote groepen bijeen. Ik liep de Ierse pub binnen, dertig minuten voor de wedstrijd. Er bevond zich welgeteld, helemaal achter bij de bar, een persoon.  Er waren bankjes, maar ook vier stoelen, met steun voor zowel rug als armen. Het Paradijs! Ik bestelde een pint Guinness. Het werd koud geserveerd. Guinness is altijd goed en het hoeft niet per se ijskoud te zijn.

De tegenstander was Australië. Niet zo’n sterk team, maar in het voetbal kan alles gebeuren. De Nederlanders ontsnapten met een 3 – 2 overwinning. En ik vertrok met een hard achterwerk. Misschien moest ik de volgende keer een kussentje meenemen.

Bejaardenhuis

Een paar dagen later kwam ik op een idee. Er is een bejaardenhuis waar ik wel eens, als het slecht weer is, op het eind van de middag binnenga  om te lezen. Ik hield het in gedachten voor de volgende wedstrijd van de Nederlanders.

Dat was afgelopen maandag. Nederland moest tegen Chili, een andere krachtpatser. Vermeld moet worden dat de Nederlandse pers bij aanvang voorzichtig was over de mogelijkheden van het team op dit WK. Slechts 5% van het Nederlands publiek was van mening dat het team de finale kon bereiken. Voordat het WK begon was er zelfs kritiek op het speelplan van de coach, Van Gaal.

De belangrijkste criticaster was de grote Johan Cruijff die het Nederlands team in de jaren zeventig twee keer bij de hand had genomen naar de finales in 1974 en 1978. In de eerste twee wedstrijden was hij te zien na de eerste helft. Nu zag je hem niet meer. Van Gaals’s plan werkte. Niemand heeft nog kritiek. Nederland was nr. 8 in het rijtje landen dat de finale zou kunnen halen. Maar die mening werd bijgesteld. Na de 5 – 1 overwinning op Spanje dacht 33% van het Nederlandse publiek dat het team de finale zou kunnen halen.

Mexico

De nieuwe locatie bleek top te zijn. Het is een grote ruimte. Tegen de muur stond een grootbeeld scherm, er was een sofa en twee makkelijke stoelen. Ik had mijn zinnen gezet op een van de makkelijke stoelen en was er 45 minuten voor aanvang. Ze stonden beiden tot mijn beschikking. Ik zat niet alleen goed, maar er stonden ook geen andere stoelen voor. Maar ook al was dat het geval geweest, dan zou het er niet toe hebben gedaan, want niemand zou, bij een Nederlandse goal, opspringen uit zijn stoel.  

De Nederlanders wonnen van het machtige Chili. Het team gaat door naar de afvalrondes. De groepsfase is voorbij en het echte toernooi begint. Nederland kreeg het geweldige voordeel dat zij niet tegen Brazilië hoefden. Daarop was grote kans en niemand wilde dat. Brazilië is het New York Yankees van het voetbal. Zij hebben sinds 1930 vijf keer het toernooi gewonnen. Mondiaal  domineren zij het spel. Naar verwachting winnen zij de Cup. Slechts acht landen hebben die cup ooit gewonnen:   Brazilië, Italië, Duitsland, Spanje, Uruguay, Engeland, Frankrijk en Argentinië. Opmerkelijk genoeg overleefden drie van deze landen niet de groepsfase: Spanje, Italië en Engeland. Vandaag moet Nederland tegen Mexico. Een goed team, maar het is te verslaan.

Team USA

Ik volgde ook het Amerikaanse team. De overwinning op Ghana kwam onverwacht. Vervolgens kwam Portugal, een uitstekend team. Amerika won bijna, maar een gelijkspel was genoeg voor Amerika. De uitslag tegen Duitsland stond eigenlijk al vast voordat de teams aan de wedstrijd begonnen. Duitsland was 65% van de tijd in balbezit. Amerika scoorde bijna twee goals in het laatste kwartier. Amerika -en speciaal de verdediging – speelde heel goed  tegen het machtige Duitsland.

Ook deze wedstrijd zag ik in het bejaardenhuis. De paar anderen die keken stonden achter Amerika. Op de eerste plaats vanwege de sympathie van de Nederlanders voor Amerika en op de tweede plaats omdat de Duitsers in de 20e eeuw geen vriendelijke buurman waren geweest. De Nederlanders voelen nog steeds de wonden van de Nazi bezetting in de Tweede Wereldoorlog. Zij werden bevrijd door de Amerikaanse en Canadese legers.

Team USA krijgt dus de nodige aandacht. In USA Today las ik: ‘Amerika tegen Portugal hoogst gewaardeerde evenement van ESPN, de NFL en Amerikaans football niet meegerekend’. Het werd eens tijd!

Grote spanning

Het voetbal krijgt nogal eens kritiek  omdat het saai zou zijn. Er wordt weinig gescoord. Mij reactie is dan: dat is de schoonheid ervan, het creëert een grote spanning. Je speelt 45 minuten, dan is er 15 minuten pauze en dan speel je weer 45 minuten. Je kunt niet wegkijken van het spel want de meest onwaarschijnlijke goals kunnen vallen. In American football zie je 30 seconden tot twee minuten spel en dan is er een reclamespot. Maar denk eens aan de spanning die een honkbalwedstrijd van negen innings die op 1 – 0 eindigt, oplevert.  Er is niet veel actie, behalve op de werperheuvel. Iets meer dan tien jaar geleden was er een WK-wedstrijd  die, in de reguliere speeltijd, eindigde op 0 – 0. Ik meen dat het Engeland tegen Frankrijk was. Bij de penalties scoorde Engeland. De Engelse fans werden gek van vreugde. Een minuut later scoorden de Fransen, en hun fans werden nog gekker van vreugde. Toen deden de Fransen het nog een keer en wonnen ze met 2 – 1. Drie doelpunten in ongeveer vier minuten. Als je het over opwinding hebt …!

Shoot-out

Heeft iemand Brazilië tegen Chili gezien? Wow! Wat een spel. Chili scoorde twee keer, maar een ervan was een ‘eigen doelpunt’. Een Chileen kreeg de bal in zijn eigen net, de score was voor Brazilië. De Chilenen scoorden nog een keer en daarmee was het gelijk. Op het eind van de reguliere speeltijd stond het nog 1 – 1. Op het eind scoorden de Chilenen bijna twee keer. Maar de wedstrijd bleef 1 – 1. In de eerste helft van de verlenging werd er niet gescoord. Toen de tweede helft van de verlenging, ook geen score. Twee uur voetballen en ononderbroken rennen in en hitte van +95 F en een luchtvochtigheid van 95%. Toen kwam de shoot-out. Ik verafschuw shoot-outs. De spanning is ondragelijk. Het kwam uiteindelijk neer op de laatste twee strafschoppen voor beide teams. Brazilië scoorde zijn laatste strafschop en Chili scoorde niet.

Ik was teleurgesteld. Ik hoopte dat Chili zou winnen omdat ik niet graag de Nederlanders tegen Brazilië zie spelen. Iemand die naast me zat zei – op het eind van de wedstrijd – als Brazilië verliest komen er rellen in Brazilië. Hij had een punt. Ze zijn bijzonder emotioneel en niemand vat het spel zo serieus op. Ik had het daarnet over een ‘eigen doelpunt’. Het was meen ik in 2002 dat een Columbiaan een eigen doelpunt had gescoord. Columbia moest naar huis. Zes maanden later las ik dat de man, die in eigen goal had gescoord, vermoord was op de parkeerplaats bij een disco in Bogota. Ironisch genoeg was het dit overweldigende enthousiasme van de voetbalsupporters, die mijn aandacht hadden geleid naar het WK Voetbal.

Amerika tegen België 

In het begin van de jaren ’60 las ik een klein berichtje in een Amerikaanse krant dat drie mensen zelfmoord hadden gepleegd omdat hun team verloren had. Wow!. Dus als de wedstrijd Brazilië – Chili slecht voor Brazilië was afgelopen  zou er een grote kans zijn geweest dat daadwerkelijk rellen zouden uitbreken. In het land zelf was veel kritiek op de kosten van het evenement. Veel Brazilianen vonden dat het geld beter besteed had kunnen worden.

Dus hier zit ik dan, twee uur voor de start van Nederland tegen Mexico. Ik ben vol vertrouwen dat Nederland zal winnen. Maar, hey, het is voetbal. Alles kan.

Dan komt dinsdag Amerika tegen België. En ja, alles kan. Amerika kan zelfs winnen! Ik kijk er naar uit. Als zowel Amerika als Nederland hun volgende twee wedstrijden winnen, staan ze op 9 juli tegenover elkaar.  Wie zal ik steunen? Hey, dat ga ik je niet verklappen.

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1