Kerstening en het eerste kerkje

In de crypte van de Sint-Martinusbasiliek liggen de resten van een boomstronk. Volgens sommige historici zou deze boom in pre-Christelijke tijden een Keltische cultusplaats geweest zijn die later door de christelijke missionarissen zou zijn gekerstend.

In de zesde eeuw na Christus werd de streek rond Halle gekerstend door de Heilige Amandus, een rondreizende missiebisschop en de Heilige Aubertus, bisschop van Cambrai.

Rond 635 werd in Halle het eerste kerkje gebouwd door Woubert en Berthilde. Woubert was domesticus aan het hof van de Merovingische koning Clotharius II en hij was heer van het landgoed van Halle. Het kerkje is vermoedelijk gebouwd nabij een waterput en een boom waar volgens de overlevering een beeld van Onze-Lieve-Vrouw zou gehangen hebben.

Sommige historici vermoeden dat de boom een pre-christelijke cultusplaats zou zijn geweest die door Aubertus en Amandus zou zijn gekerstend. Feit is dat het kersteningsoffensief van de Kerk in Europa focuste op de cultusplaatsen van het de lokale geloofscultus. Dat de kerk van Halle gewijd werd aan Sint-Martinus kan dit vermoeden ondersteunen. Sint-Martinus was een zeer populaire heilige in de jonge kerk die, volgens de overlevering ooit tijdens zijn kersteningsactiviteiten een cultusboom geveld hebben. Om de lokale bevolking van het Christelijke geloof te overtuigen bleef hij onder de vallende boom staan en dwong hij deze door gebed naast zich neer te leggen. Dit verhaal kan ook de toemalige bevolking in de regio Halle hebben overtuigd en verklaren waarom de kerk Sint-Martinus als patroonheilige kreeg.

Tags

Reageren