De wereld van de Haagse kunstenaar, 44 - Margriet Wagner

Margriet Wagner heeft een voorliefde voor ronde organische vormen. Ze schildert bloemenjungles in wilde kleuren. In olieverf. En tekeningen met aquarelpotlood en viltstift.

 Naast schilderijen maakt ze ook lampen, van vilt en kippengaas. De gaten in de lampen zorgen voor mooie schaduweffecten op de muur. En ze zingt, bij voorkeur opera. Ze geeft er ook les in. Margriet is niet alleen veelzijdig, maar ook enthousiast.

Ik spreek met haar in haar benedenwoning in de Obrechtstraat. In het begin van de kamer zie ik rechts een groot snaarinstrument, een tanpura, een begeleidingsinstrument uit de klassieke Indiase muziek, gemaakt van een kalebas en bij een stoel ligt een trompet. Van jongs af aan wilde Margriet iets met kunst, vertelt ze.  ‘Ik zei altijd dat ik mislukte buschauffeur of kunstenaar wilde worden. Een beetje raar, mislukte buschauffeur, maar toen zei ik dat. Ik heb iets eigenwijs. Ik ging naar de Kunstacademie, de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, maar daar ging ik juist niet schilderen, maar filmen. Overigens heb ik daar wel tekenlessen gevolgd.

Emoties

Heel veel films maakte ze op de Academie. In de meeste ging het over muziek, popmuziek. Ze was ook zangeres in een bandje, ‘Les Jours Tristes’. Een liedje dat ze zong heette ‘Tearson’. De dynamiek in haar werk, komt daarvandaan, van dat filmen, denkt ze. Margriet: ‘Op gegeven kreeg ik door dat mijn films bewegende schilderijen waren. Met name een filmpje heeft ervoor gezorgd dat ik ben gaan schilderen.’ Maar ze zingt nog steeds. ‘Ik heb nog steeds zanglessen. Ik kan er nog ver in groeien.’

Margriet ervaart veel emoties. Die voelt ze zo sterk dat ze die wil uiten. ‘Ze kunnen naar buiten komen op papier, maar ook via de muziek. Er zit veel dynamiek en kleur in. Het is voor mijzelf ook wonderlijk hoe dat gebeurt.’ Het gebeurt niet met woorden, ook al omdat ze dyslectisch is. Ze laat zich inspireren door schoonheid. Margriet: ‘Schoonheid in de natuur en schoonheid in de stem. Ik wil die schoonheid reproduceren. Dat lukt bijna nooit perfect.’

Het leven gaat over kunst

Hoe is het leven als kunstenaar? Margriet: ‘Eenzaam. Je doet veel in je eentje. Ik zit niet bij een galerie.  Ik heb regelmatig exposities gehad. En ik geef veel workshops. Je bent de hele tijd lekker bezig in je wereldje. Ik zou niet zonder willen. Als ik zing of teken, voel ik me optimaal. Ik krijg ook veel complimenten. Veel mensen zijn blij met mijn werk. Maar op grotere schaal wordt ik nog niet gezien als kunstenaar. Daar wil ik wel verandering in brengen.’

Het leven gaat over kunst, vindt ze. ‘Het beleven van kunst en cultuur en het ervaren van schoonheid, daar draait het om in het leven.’

Heeft Margriet nog familiale betrekkingen met Richard Wagner, de grote componist? ‘Niet dat ik weet. Maar zijn Wunderliche Träume die Kirsten Flagstad zong met orkest en Jessye Norman aan de piano vind ik prachtig. Zo kleurrijk. En de opera’s Tannhäuser en Siegfried zijn bijzonder mooi.'

Circa:
Nee

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0