Oranje Nassau’s Oord is een landgoed gelegen tussen het dorp Renkum en Wageningen, grenzend aan bos en weilanden. Het goed was ooit in bezit van koning Willem III en zijn vrouw Emma. Nu produceert en verkoopt het landgoed kerstbomen aan particulieren. Het parkbos is vrij toegankelijk.
Rond 1849 kocht mr. Reinhard Crommelin het landgoed dat terugging tot de veertiende eeuw, toen nog Cortenbergh geheten. Crommelin liet er een nieuw landhuis bouwen naar ontwerp van L.H. Eberson. In 1881 kocht Koning Willem III het landgoed inclusief 182 hectare aan bos en weiland. In 1883 was het paleis, verbouwd en bewoonbaar naar koninklijke maatstaven. Het landgoed kreeg de naam Oranje Nassau’s Oord. Tuinarchitect Louis Paul Zocher transformeerde het traditionele eikenhakhout op het landgoed in een landschap met grove den. Ook de imposante beukenlanen, de Koningslaan en de Koninginnelaan stammen uit die tijd. Het koninklijk paleis werd aan het einde van de Tweede Wereldoorlog grotendeels verwoest en vervolgens afgebroken.
Emma
Willem III had het landgoed gekocht voor zijn jonge vrouw Emma van Waldeck-Pyrmont. Ze had last van heimwee en Willem hoopte dat deze plek haar goed zou doen omdat het op haar geboortestreek in Hessen zou lijken. Emma bracht er uiteindelijk slechts enkele zomers door. Willem III vermaakte zich prima op het landgoed. Hij oefende er zijn hobby houtbewerken uit en hij hield erg van vissen. Regelmatig trok hij erop uit met plaatselijke vissers op de Rijn.
Willem III was veertig jaar ouder dan Emma. Toen hij te oud en zwak werd om te regeren en vervolgens overleed, werd Emma regentes totdat troonopvolgster Wilhelmina volwassen was. Na afloop van Emma’s regentschap kreeg ze een nationaal geschenk van 300.000 gulden. Omdat haar zuster Sophie was overleden aan tuberculose, besloot ze de som geld en het landgoed aan de bestrijding van de ziekte te besteden. In 1901 verrees naast het paleis het veel grotere, witte sanatoriumgebouw ontworpen door de architect Eduard (of Roelof?) Cuypers. In de jaren zeventig verdween tuberculose vrijwel geheel uit Nederland. Het sanatorium werd in gebruik genomen als verpleeghuis voor dementerende bejaarden. Er kwam nieuwbouw bij in een zachtgele kleur. In het oude sanatoriumgebouw verrichtte men alleen nog ondersteunende diensten.
Kerstbomen
Het landgoed heeft nu een oppervlakte van 168 hectare, 14 hectare minder dan in 1881. Het landgoed grenst aan de noordkant, langs Domeinweg en Grenspad, aan de bossen van de Dorschkamp, die eigendom zijn van Staatsbosbeheer en zich uitstrekken tot aan de Geertjesweg. ONO en Dorschkamp vormen een aaneengesloten wandelgebied.
Aanvankelijk leverde het landgoed op grote schaal kerstbomen aan particulieren. Toegenomen concurrentie uit het buitenland noopte het landgoed zich te beperken tot groot formaat kerstbomen. De voormalige moestuin van het landgoed is sinds ongeveer 2000 in gebruik als biologische moestuin.
