Verhaal Anne Frank bereikt sloppen São Paolo

Ex-concentratiekampslachtoffer Nanette Blitz Konig bezoekt scholen en achterbuurten in São Paolo in Brazilië. Daar vertelt ze het verhaal Anne Frank, die ze persoonlijk heeft gekend.

Anne schrieef in haar dagboek over Nanette Blitz Konig: “Ze praat teveel en is niet grappig. Mensen zeggen dat ze me niet kan uitstaan, maar het kan me niet zoveel schelen, want ik mag haar toch niet.” Ondanks de moeizame start tussen de twee, worden ze vriendinnen. Zo kwam Nanette op Anne’s dertiende verjaardag. Kort daarna verdween de familie Frank. Nanette wist niet beter dan dat Anne dood was.

Twee skeletten die elkaar herkenden

Totdat ze haar in concentratiekamp Bergen-Belsen terugzag. Anne was er slecht aan toe. Ze was ziek en teerde weg. Nanette was eveneens vel over been. “Het mag een wonder heten dat twee skeletten elkaar nog herkenden,” aldus Nanette over hun ontmoeting. Anne moet daarna nog zo’n twee weken in leven zijn geweest. Voor Nanette kwam de bevrijding door de Engelsen in 1944 net op tijd. Zij was op sterven na dood. Ze leed aan typhus, pleuritis en tuberculose. Haar revalidatie duurde drie jaar. Na een jaar functioneerde de spijsvertering pas weer naar behoren. Maar het ergste vond ze het besef dat ze alleen op wereld was. Haar hele familie was ze kwijt.

Arme kinderen begrijpen Anne: ze weten wat uitsluiting betekent

Nanette trouwde na de oorlog en emigreerde met haar Hongaars-Joodse echtgenoot naar Brazilië. Ze heeft inmiddels 3 kinderen, 7 kleinkinderen en 4 achterkleinkinderen. Nog altijd lijdt ze aan slaapproblemen door de ervaringen in het concentratiekamp. Ze wil herinnering aan de gruwelen levend houden, om herhaling van de Holocaust te helpen voorkomen. Daarom bezoekt gewapend met brieven, kaarten en foto's scholen en achterbuurten in São Paolo. Het verhaal komt volgens aan omdat arme kinderen goed weten wat uitsluiting is. De confrontatie met de Holocaust geeft hen inzicht in hun eigen lven. Jongeren staan ervan versteld dat mensen er in zijn geslaagd om in de hel van een concentratiekamp te overleven.