De Eerste Kruistocht

De Eerste Kruistocht vond plaats van 1096 tot 1099. De verovering van steeds meer belangrijk christelijk grondgebied door islamieten leidde uiteindelijk tot de eerste christelijke heilige oorlog om Jeruzalem weer terug te brengen in westers-christelijke handen. Na de Eerste Kruistocht zouden er nog meer volgen om gebied veilig te stellen.

De directe aanleiding voor de Eerste Kruistocht was een noodkreet van de Byzantijnse keizer, Alexius I Komnenos. In 1095 vroeg hij de paus om een aantal vrijwilligers die konden helpen zijn grenzen te verdedigen tegen de Seltsjoeken, een Turks-Islamitische stam die heerste in een groot deel van het Midden-Oosten en nu ook al de stad Jeruzalem in handen hadden. Hierdoor was een van de belangrijkste heilige plaatsen vrijwel niet meer bereikbaar voor christelijke gelovigen. De oosters-orthodoxe en dus christelijke Byzantijnse keizer hoopte op de steun van zijn geloofsgenoten te kunnen rekenen. Maar paus Urbanus had een heel andere en veel grotere onderneming in gedachten.

Hemelse weg

Tijdens het concilie van Clermont op 27 november 1095 maakte Urbanus van de gelegenheid gebruik om alle aanwezigen op te roepen hun medechristenen in Byzantium te helpen en Jeruzalem te herwinnen voor het christendom. De meeste christenen stonden niet te trappelen om de wapenen op te nemen. Geweld viel immers niet te rijmen met het geloof. Maar voor het eerst werd een duidelijke link gelegd tussen vechten voor het geloof en goddelijke genade. Uit de mond van Urbanus klonk: "Voor diegene die op reis gaat om de Kerk van God in Jeruzalem te bevrijden uit pure devotie, en niet uit een liefde voor faam of materieel gewin, zal de reis gelden als een kwijtschelding van alle zonden." Direct na Urbanus' toespraak zonk de aanwezige Franse hertog van Le Puy voor hem op zijn knieën. De hertog verklaarde de paus zijn trouw en bereidwilligheid om deel te nemen aan deze kruistocht. Al snel verdween ook voor andere gelovigen de twijfel en leek meedoen aan de Kruistocht een zekere weg naar de hemel te betekenen.

Grote verliezen

Na een jaar van voorbereidingen vertrok in 1096 een grote verzameling mensen van alle rangen en standen in de richting van het Heilige Land. Door de enorme omvang van de groep verliep de opmars erg traag. Een behoorlijk aantal mensen stierf al onderweg, door honger, vermoeidheid of ziekte. Ondanks de grote verliezen was het kruistochtleger nog steeds sterk genoeg om in 1097 Nicea, in het noordwesten van het huidige Turkije, te veroveren.

In oktober 1097 begon het beleg van Antiochië. Deze grote stad in het zuiden van het huidige Turkije, aan de grens met Syrië, werd in 1098 veroverd. Tegen die tijd waren er nog maar 100.000 kruisvaarders over. Deze trokken op naar Jeruzalem, een tocht van ruim 600 kilometer. De heilige stad werd uiteindelijk slechts door veertigduizend mensen bereikt. Na een beleg van anderhalve maand (7 juni t/m 15 juli 1099) namen de kruisvaarders op 15 juli 1099 Jeruzalem eindelijk in. Het overgrote deel van de inwoners van de stad werd mishandeld en vermoord. Volgens de kruisvaarders was dit geheel gerechtvaardigd. Het waren immers heidenen, die door hun aanwezigheid de heilige stad besmet hadden.

Geslaagde missie

Godfried van Bouillon, een van de kruisvaarders en ook hertog van Neder-Lotharingen, werd op 22 juli 1099 gekroond tot Advocatus Sancti Sepulchri (vrij vertaald: verdediger van het Heilige Graf). In de praktijk werd hij hierdoor beschouwd als koning van Jeruzalem. Eind augustus keerde een groot deel van de overlevende kruisvaarders terug naar Europa. Voor hen en de Westerse christenen was de kruistocht immers erg geslaagd: Jeruzalem was weer in christelijke handen en er waren verschillende christelijke staten gesticht in het Heilig Land.

Voor de Byzantijnse keizer was het echter een teleurstelling. Hoewel hun kracht aangetast was, hadden de Seltsjoeken nog steeds aanzienlijke gebieden in handen en vormden nog steeds een bedreiging voor Byzantium. Bovendien had de keizer nu ook rekening te houden met nieuw gevormde Westerse staatjes in de buurt.

Na deze kruistocht zou er nog achtmaal een kruistocht gehouden om Jeruzalem in christelijke handen te houden. 

Tags

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 0