De wereld van de Haagse kunstenaar, 66 – Esther van der Wallen

Tot eind mei is een tentoonstelling van het werk van Esther van der Wallen te zien in de Victor Laurentius Gallery. De foto’s hangen in een zaal die aan de raamkant een uitzicht heeft waar weinig galeries aan kunnen tippen: de Hofvijver. Op dit moment zijn daar een aantal drijvende plankieren te zien in de kleuren rood, geel en blauw in het kader van het Mondriaanjaar 2017.

Ik zie dames in diverse sensuele poses. Esther van der Wallen was bij het maken van deze foto’s onder andere geïnspireerd door het werk van de Tsjechische fotograaf Miroslav Tichý.

Tichý

“In de jaren vijftig maakte Tichý foto’s van dames die hij stiekem op straat en in het zwembad fotografeerde. Hij woonde als clochard in een klein huisje en had zijn eigen camera gefabriceerd met behulp van toiletrollen, blikjes, garenklosjes en elastiek. De lenzen waren oude brillenglazen. Hij liep rond in verwilderde kleding en iedereen liet hem maar fotograferen. Sommigen geloofden dat zijn camera niet echt kon zijn. Dat leverde spannende foto’s op, want hij kon alles vastleggen.”

Zijn doka was ingericht met pannen, emmers en stukken tuinschutting. In zijn ontwikkelbad zat het nodige vuil. Rondlopende ratten knabbelden soms stukjes van foto’s af. Dit gaf zijn foto’s een heel eigen, ‘smerige’ sfeer waarmee hij op het eind van zijn leven naam maakte. Ik herinner me zijn foto’s uit een expositie van Fotomuseum Den Haag een paar jaar geleden.

Esther zag in 2010 in New York een tentoonstelling van Tichý’s werk, waarbij ook de in elkaar geknutselde camera’s te zien waren. In haar vrije werk probeert ze ook zo’n sfeer op te roepen. Ze bewerkt de opnames met korrel, ze maakt vlekken en probeert beweging in het gefotografeerde object te krijgen. Het lijken wel analoge foto’s en dat is precies de bedoeling.

Een kijkje in iemands leven

Het gaat bij Esther van der Wallen om de mens. Die laat ze niet poseren, maar legt ze op een spontane manier vast. Ze laat een foto zien die ze onlangs in Parijs, in de buurt van het Louvre heeft genomen. Links van een beeld op een sokkel met daarop een sombere, nadenkende man zie je twee ‘toeschouwers’. Ze kijken echter niet naar het beeld, maar staan afgewend op hun mobieltjes te kijken.

Van der Wallen doet ook straat- en reportagefotografie. “Ik leg graag de diversiteit van de mens vast. Die straatfoto’s vertellen een soort verhaal, maken een emotie zichtbaar, geven een kijkje in iemands leven.” Soms blijkt een goedkeurend knikje al genoeg te zijn om iemand mee te laten werken. In andere gevallen, praat ze even met de mensen en krijgt ze alsnog toestemming. “Het zijn leuke, spontane ontmoetingen.”

Doe je ogen dicht

We bekijken de dames aan de muur. De dame helemaal links in de hoek, die ook op de poster staat, zei, toen ze de foto van zichzelf zag: ‘Dit ben ik echt’. Ze blijkt ook de hoofdfiguur van twee foto’s verderop te zijn, een dansende vrouw.  “Ik klik heel veel achter elkaar. Ik probeer een situatie zo spannend en spontaan mogelijk vast te leggen.”

Esther heeft enige tijd geleden ook foto’s in Paleis Het Loo gemaakt, objecten die zich op de zolder bevonden. “Er zijn kilometers voorwerpen. Paul Rem, de conservator, liep vooruit en gooide steeds een doek omhoog zodat ik een voorwerp kon vastleggen. Ook hier legde ik het vast in mijn stijl.” Ze heeft haar eigen methodes om een ontspannen sfeer te creëren. “Ik houd niet van spastisch gedoe. Binnenkort moet ik een groep mensen fotograferen. Dan zeg ik bijvoorbeeld: ‘Doe allemaal je ogen drie tellen dicht’. Als ze die ogen weer opendoen, kijken ze met verwonderde blik. Dat is een mooi moment om te knippen.”

Malietoren

Esther komt uit een creatief nest. Haar vader had een reclamebureau, haar opa van moederskant was kunstschilder. Ze tekende en schilderde veel. Op de Vrije Academie had ze een schilderopleiding. De basis van haar fotografie ligt in het gebruiken van foto’s als hulpmiddel voor het uitwerken van haar schilderijen. Ze maakte onder andere architectuurschilderijen. “In 1999/2000 hingen een aantal schilderijen van mij in het Haags Historisch Museum. Ik had o.a. de Malietoren geschilderd in een surrealistische omgeving. Onder het gebouw zag je de Utrechtsebaan, maar daar waren geen auto’s, maar bomen te zien. Het pand van de Malietoren zelf is gedetailleerd nageschilderd.”

Hoewel ze alle schilderijen netjes opgeruimd ergens weggezet heeft, heeft ze af en toe wel zin de kwast weer ter hand te nemen. Maar veel tijd daarvoor heeft ze niet, want naast haar fotografie heeft ze ook een ‘interim-klus’ bij een duurzaamheidsfonds van de ASN Bank.

Pulchri

Esther blijkt geen echte fotografieopleiding te hebben gevolgd. ”Fotografie kreeg ik als het ware met de paplepel binnen. Op mijn negende kreeg ik een cameraatje en daar ging ik enthousiast mee aan de slag. Ik heb veel workshops gedaan, ook op de Fotovakschool en een Summerschool. Het meeste heb ik mezelf aangeleerd.”

Vorig jaar had ze in Pulchri haar eerste fototentoonstelling. Ze werd ervoor gevraagd. “Ik fotografeerde voor de ‘Vrienden van de Hofvijver’, een dame van de tentoonstellingscommissie zag dat en vroeg of ik een expositie wilde doen. Mijn foto’s hebben er ongeveer een maand gehangen. Ik heb zeven werken verkocht.” Vervolgens werd ze geballoteerd voor Pulchri en aangenomen. “Ik kan daardoor meedoen met groepstentoonstellingen bijvoorbeeld, binnenkort is er een met de titel ‘Ontmoetingen in de openbare ruimte’, het wordt ondersteund door het Ministerie van Infrastuctuur en Milieu.” In deze tentoonstelling wordt een serie straatfoto’s geëxposeerd.

De wethouder

De huidige tentoonstelling in de Victor Laurentius Gallery kwam spontaan tot stand. “Victor Laurentius had mij op Facebook voorbij zien komen. Hij had eerst een galerieruimte in Babylon, maar moest daar vertrekken. Nu heeft hij twee ruimtes in het pand ANNA@KV2 van ANNA Vastgoed en Cultuur. Ik ben gevraagd voor de openingstentoonstelling in de zaal aan de Hofvijver-zijde.

De tentoonstelling werd geopend door wethouder Boudewijn Revis. “Hij hield een persoonlijk verhaal. We zijn elkaar de laatste jaren een paar keer tegengekomen in de stad, waarbij ik hem voor diverse opdrachtgevers vastgelegd heb.”

Foto 1) portret Esther van der Wallen

http://esthervanderwallen.nl/     https://www.facebook.com/thegallerynewbabylon/  http://bit.ly/2rhnUZW

http://bit.ly/2f0gHJq

Circa:
Nee

Reageren

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Aantal stemmen: 1